Om de twee weken op zondag online. Een reisdagboek met onze laatste avonturen, foto’s en belevenissen van over de wereld. Om jullie een klein beetje mee te nemen in alles wat we doen. In alles wat we zien en beleven. En om herinneringen vast te leggen voor altijd. Ga je met ons mee op reis?

Plannen maken en reizen gaan niet samen. Ik heb het al veel vaker geroepen, maar steeds weer trappen we erin. De laatste twee weken dachten we ook volgens een ‘plan’ te gaan reizen. Niet dat we alles al vast hadden gelegd, maar we hadden voor onszelf een globale route door Maleisië opgeschreven. Wat daarvan terechtgekomen is? Geen BAL. Bewust én onbewust.

Van Koh Tao naar Kuala Lumpur

Na ruim twee weken op Koh Tao te hebben doorgebracht werd het toch maar eens tijd om verder te gaan reizen naar Maleisië. We hebben ontzettend genoten van het relaxte leven op het eiland, maar we hadden er ook enorm veel zin in om weer lekker te gaan rondtrekken en Maleisië te ontdekken. Dus pakten we de nachtboot en de bus naar Kuala Lumpur. Een rit van ruim 26 uur. Maar hé, het was goedkoop en zo maak je nog eens wat mee. En dat deden we.

Vanaf Koh Tao pakten we de nachtboot naar Surat Thani. Smalle bedjes!

We werden van de boot naar een kantoortje vervoerd waar de bus zou gaan.

Na een uur op de boot begon ik namelijk nogal verkouden te worden. Een paar uur later lag ik met koorts te woelen in mijn bed. En dan heb je nog zo’n 23 uur te gaan… Ik hoef er vast niet bij te vermelden dat het niet mijn favoriete reisdag werd. In de ochtend kwamen we aan in Surat Thani en vanaf daar zouden we met een bus naar Kuala Lumpur gaan.

Maar toen kregen we te horen dat er bij de grensovergang waar wij overheen zouden gaan een bom was afgegaan, dat de bus over allerlei gevaarlijke landweggetjes moest rijden en op een gegeven moment zelfs dat er terroristen zaten en dat de grens hoogstwaarschijnlijk niet open zou zijn. MAAR uiteraard was er een oplossing. Voor 2000,- baht per persoon (de originele tickets waren 1300,- baht inclusief de boot!) konden we onze bus omboeken en zouden we met een andere bus via het westen gaan en over de snelweg. Véél veiliger.

Natuurlijk.

We besloten er niet op in te gaan en guess what? Onze eigen bus ging gewoon netjes over de snelweg de grens over aan de westkant van het land. We zouden letterlijk 2000,- baht extra voor niets hebben betaald. Leuk die scams in Thailand, maar ze hebben het in elk geval geprobeerd.

Een van de bekendste gerechten in Maleisië: Nasi Lemak. Simpel maar heel lekker!

Naar het ziekenhuis in Kuala Lumpur

Moe kwamen we in Kuala Lumpur aan. Het was een lange reis geweest en tegen middernacht arriveerden we eindelijk in ons guesthouse. Ik was echt KAPOT. De volgende dag wilde ik naar een dokter toe omdat ik eigenlijk al twee weken niet lekker was, problemen had met ademhalen en koorts in Azië kan een heleboel andere redenen hebben. Maar waar ga je naartoe in een onbekende stad in een land waarvan je niet weet hoe het systeem werkt? In de buurt zat een ziekenhuis en we besloten daar maar eens te vragen waar we naartoe moesten, maar ze konden gelukkig daar al direct helpen. Dat heb ik geweten.

Ze hebben ongeveer alles nagekeken wat er na te keken viel, maar ik bleek gelukkig niets meer dan een virusinfectie in mijn longen te hebben en moest gewoon goed uitzieken. Toch fijn dat ik niet een of andere gekke muggenziekte had. Uiteindelijk zijn we tot vrijdag in Kuala Lumpur gebleven want ik had geen energie om ook maar iets te doen. En we hebben niet eens wat van Kuala Lumpur gezien. Dit was de tweede keer dat ik het gepresteerd heb om in Kuala Lumpur te zijn en niets van de stad te zien. Ook best knap.

Muggenbultje much?

Vrolijk Melakka

Vorige week vrijdag was ik het echt zat om niets te doen en pakten we de bus naar Melakka. Een korte rit van nog geen twee uur, dus dat moest wel lukken dacht ik zo. En het ging prima! Het was wel het enige wat we die dag gedaan hebben en Melakka zelf gingen we de volgende dag pas in. Wat een fijne stad! Melakka zelf is echt hartstikke groot, maar je hoeft hier alleen naartoe voor het historische deel en dan is het eigenlijk maar heel klein. Een dag is dus voldoende om alles te bekijken.

Melakka kent een rijke geschiedenis vol Nederlandse en Portugese invloeden en er hangt een heel fijne sfeer. Je kunt heerlijk langs het water lopen waar allemaal gekleurde huisjes staan en waar we een monitoring lizard zagen zwemmen. Andere bezienswaardigheden zijn bijvoorbeeld het ‘Stadthuys’ en de Jonker Street met z’n avondmarkt. Wij vonden het tof om wat uurtjes rond te dwalen, maar daarna merkte ik jammer genoeg dat ik er nog niet helemaal was en de rest van de middag zat ik uitgeblust in ons guesthouse. We hebben nog wel wat potjes Uno gespeeld met wat andere backpackers en zondag hebben we ook nog even een rondje gelopen voordat we de bus pakten om naar Tioman-eiland te gaan.

Deze riksja’s rijden volop door Melakka. En een herrie dat ze maken!

We werden nog verrast door vuurwerk in Melakka.

Vrolijk huisjes rondom de rivier in Melakka.

Terug naar het eilandleven

En daar ging het dus weer eens mis, hè. Zet Daan en mij op een eiland en we krijgen het er heel moeilijk mee om weer weg te gaan. Zeker op Pulau Tioman, dat ons direct ongelooflijk goed beviel. Veel mooier en schoner dan Koh Tao en duizend keer rustiger. We zaten aan de oostkant van het eiland, bij Juara Beach, het enige strand dat aan deze kant van het eiland te vinden is en ook het meest rustige strand van het eiland.

Je vindt hier wat bungalows, wat plekjes om te eten en dat is het. ‘s Middags is alles dicht en ‘s avonds na tienen ook. Ook kom je alleen maar dezelfde mensen tegen (iedereen blijft plakken) of soms helemaal niemand. En ondertussen lopen, kruipen en slingeren er allemaal dieren om je heen: apen, monitoring lizards, schildpadden, eekhoorns. Heel vet! We waren van plan om hier twee nachten te blijven, maar dat werd iets langer…

In deze vrolijke bungalows sliepen we twee nachten.

Chillen bij een watervalletje in de jungle.

Daan ging weer met zijn drone vliegen en maakte deze supertoffe foto van de jetty in Juara Beach.

De jungle op Pulau Tioman.

Salang Beach

Wel zijn we gisteren naar de andere kant van het eiland gegaan, naar Salang Beach. Daan wil graag nog duiken en dat kan aan deze kant van het eiland veel beter. Wat een wereld van verschil voor een klein eiland! Eerst moesten we met een jeep over een weg door de jungle om aan de westkant te komen (met hellingen van 45%!) en daarna met de speedboat naar het noorden. Dat laatste vond ik echt niets, want we vaarden als idioten over het water heen en de boot klapte een paar keer flink op de golven. Zeiknat kwamen we in Salang Beach aan. Het viel ons gelijk op dat het hier een stuk drukker is, en jammer genoeg vooral ook viezer. We blijven hier dan ook puur even voor het snorkelen en duiken, en dan gaan we écht weer verder Maleisië in.

Overal vind je apen op Pulau Tioman!

We namen de speedboat naar Salang Beach en ik vond het vreselijk! Daan genoot er wat meer van.

Chillen in een hangmat bij zonsondergang.

Aaawh, mag ik ze meenemen?

Lees ook mijn laatste travel diaries:

#13: Relaxen op Koh Tao
#12: Groetjes uit Thailand!
#11: Van Tasmanië naar Sydney