Om de twee weken op zondag online. Een reisdagboek met onze laatste avonturen, foto’s en belevenissen van over de wereld. Om jullie een klein beetje mee te nemen in alles wat we doen. In alles wat we zien en beleven. En om herinneringen vast te leggen voor altijd. Ga je met ons mee op reis?
Hoi vanuit Thailand! Echt waar! Je had het inmiddels misschien al meegekregen, maar sinds afgelopen maandag zitten wij in Azië. Australië is voor ons voorbij. Dat is even een omschakeling! In de afgelopen twee weken maakten we vooral weer even mee hoe het hostelleven eruitziet, bezochten we nog een laatste keer het centrum van Sydney, verkochten we onze auto en vlogen we dus naar Thailand toe. De komende tweeënhalve maand zul je daarom heel veel gaan lezen over dit deel van de wereld.
Inhoudsopgave
Coogee Beach
Allemachtig. Het hostelleven. Nadat we steeds weer in de auto kampeerden en heel af en toe eens een nachtje in een hostel verbleven, waren we even vergeten hoe het kan zijn om weer een kamer met meerdere mensen te moeten delen. Nu vind ik het altijd heel gezellig om in een hostel te slapen en mensen te leren kennen, maar het hostel in Coogee Beach waar we verbleven was wel een verhaal apart. Een kinderopvang was er niets bij. Er was echt niets mis met het hostel zelf, maar de mensen die er verbleven hadden er een handje van om de boel nogal te slopen. Waarom we dan in dit hostel sliepen? Probeer maar eens een andere betaalbare plek te vinden in Sydney als je een auto hebt!
De zonsondergang vanaf ons balkon in het hostel.
Eerst werden er flesjes bier van ons gejat. Gelukkig stonden de dronkenlappen op de beveiligingscamera’s en hebben we geld ervoor teruggekregen. Daarna werden zelfs onze theezakjes gejat. Onze pindakaas. Onze pepermolen. Kippenvleugeltjes die nog over waren van het avondeten daarvoor. Zucht. We zorgden er dan ook goed voor dat onze waardevolle spullen in een kluisje lagen.
Ondertussen stond onze auto te koop, maar kregen we nul reacties op de advertenties. Wij zijn Sydney nog in geweest om overal flyers op te hangen, we hebben Facebook volgespamd en de Australische marktplaats, maar niemand wilde ons mooie busje overkopen. We raakten wel een beetje in de stress, want vanwege de winter is het de slechtste periode van het jaar om een auto te verkopen. We zagen onszelf al wekenlang in Coogee ‘vastzitten’. Tot we ineens ’s ochtends wakker werden en verschillende berichtjes hadden. En toen ging het balletje rollen…
Uitzicht over Coogee Beach.
We dronken thee en ik vond deze potjes er zo tof uitzien.
Vieze beestjes
Ook zo’n leuke bijkomstigheid van slapen in een hostel: na een paar nachten werd ik ineens wakker van de jeuk. Ik liep nog even te geinen over bedbugs, maar ik zag nergens vieze beestjes rondkruipen. Tot twee dagen later, toen ik wat op mijn dekbed zag lopen. En ze bleken toen ook al in mijn tas te zitten. Als er iets is wat je écht niet in je tas wilt hebben, dan zijn het wel bedbugs. Ik meldde het aan de hosteleigenaar en tot mijn verbazing hielpen ze direct om ervan af te komen. Onze kamer werd ontruimd, alles wat gewassen kon worden op de kookwas gezet en de rest van de spullen en de hele kamer behandeld met een spray.
We waren even een ochtendje bezig… zonder resultaat. Want een paar dagen werd ik weer flink gebeten. Wat een jeuk kan dat geven zeg, allemachtig. Ik werd zo gek van de jeuk dat ik ’s nachts wakker heb gelegen. Maar na een crème en pilletjes van de apotheek begon de jeuk eindelijk minder te worden.
Vivid Sydney
In de tussentijd waren we dus nog steeds bezig om onze auto te verkopen en ineens was daar iemand die oprecht interesse had. En hoewel ze de auto nog niet had gezien omdat ze nog niet in Sydney was, wilde ze hem dolgraag hebben. Ze deed daarom een aanbetaling en wij werden wat meer gerust. Om het te vieren zijn we naar een sushirestaurant geweest met een sushitrein (ik had ze al eerder gezien maar nog nooit in zo’n restaurant gegeten) en naar de bioscoop.
Sushitrein, wat was je fijn.
Ook zijn we op het allerlaatste moment nog een keer het centrum van Sydney in gegaan. De afgelopen weken was het Vivid Sydney en dat betekent dat het centrum van Sydney aangekleed wordt met heel veel lichtjes. Ook de Harbour Bridge en het Opera House stonden er vrolijk bij! Toen we bij het Opera House stonden en ik net met mijn camera bezig was, hoorde ik Daan ineens iemand heel verbaasd gedag zeggen. Ik draaide me om en toen bleek ik naast twee oud-collega’s te staan met wie we in Griffith in de wijnfabriek hadden gewerkt. Hoezo toevallig?
Een verlicht Opera House!
De Harbour Bridge zag er ook echt tof uit.
Kleurrijk Sydney!
Op naar Thailand!
En toen was het vrijdag. De dag waarop we hopelijk officieel onze auto zouden verkopen. En ja! Hij werd verkocht! Ineens kregen we het druk, want naast het feit dat er wel wat papierwerk bij komt kijken bij zo’n verkoop, moesten we ook onze spullen goed gaan uitzoeken. Aan een spijkerbroek hebben we niets in klammig Azië. We boekten ook direct vliegtickets en twee dagen later stapten we op het vliegtuig. Het was best gek om Australië ineens achter ons te laten. Hoewel we nog steeds superblij zijn met onze keuze, hebben we er toch ruim acht maanden gezeten. Acht maanden die ZO snel zijn gegaan.
Het was best een lange vlucht naar Kuala Lumpur.
Het vliegtuig naar Thailand was praktisch leeg. Jammer dat dit maar een vlucht was van anderhalf uur.
We vlogen naar Kuala Lumpur en daarna door naar Surat Thani in Thailand. Hier zijn we twee dagen gebleven. Wat een omschakeling weer even. De warmte, de drukte, eten op straat, niet drinken uit de kraan, zonnebrandcrème weer gebruiken, niets kunnen lezen, geld weer omrekenen. Maar onze lach op onze gezichten zei genoeg: we zijn happy.
Mijn favoriete eten weer: Thai food!
Koh Tao
Inmiddels hebben we de boot naar het eiland Koh Tao gepakt. Op dit eiland ben ik twee jaar geleden ook even heel kort geweest, maar ik heb toen niet veel kunnen zien, dus het is tof om dat deze keer wel te doen. Hier zullen we de komende twee weken ongeveer blijven. Yes, we doen het rustig aan. Ik krijg de laatste tijd wat meer freelance werk te doen en wil hier even de tijd voor hebben en bij Daan is het strand op dit moment zijn grootste vriend ;). De rest van Thailand bewaren we overigens voor later dit jaar, want na Koh Tao gaan we door naar Maleisië en Indonesië. Happy traveling!
De zonsondergangen op Koh Tao zijn zo prachtig.
Jaaa, we zijn weer op het strand!
Echt heel vervelend om hier te zitten.
Nog meer rijst! Na alle pizza’s in Australië is dit wel weer even heel anders (en lekkerder).
Lees ook mijn laatste travel diaries:
#11: Van Tasmanië naar Sydney
#10: Avonturen op Tasmanië
#9: Klaar met werken, Melbourne en de Great Ocean Road
3 thoughts on “Reisdagboek #12: Groetjes uit Thailand!”
Ik merk tijdens het lezen dat ik best een beetje jaloers op jullie ben. Ik wil ook weer naar Azië! Gelukkig hoeven we – als alles goed gaat – ook nog maar een paar weken te wachten (een week of 10, pfff) en dan kunnen we ook afscheid nemen van Australië. Koh Tao is echt één van mijn favoriete eilanden. Super leuk dat jullie er zo de tijd voor nemen. Heel veel plezier nog daar!
Wat stralen jullie zeg, jullie zien er echt gelukkig uit op dat mooie Thaise strand. Het eten ziet er heerlijk uit! Heel veel plezier en geniet ervan, leuk dat jullie ook zo de tijd nemen op Koh Tao, het lijkt mij een heel mooi eiland. Ik kan niet wachten tot wij zelf ooit op wereldreis kunnen
Dank je wel en we genieten zeker!