Wanneer het boodschappen doen tijdens het reizen je hoogtepunt van de week wordt, dan weet je dat je iets verkeerd doet. Of misschien toch niet. En gelukkig zijn daar dan ook de vele kleine mooie momentjes in het leven, zodat er toch iets te vieren valt wanneer het leven elke dag hetzelfde lijkt. Vooral deze week waren die momentjes fijn.

Ik maak geen grapje. Die ene keer in het weekend dat we boodschappen doen is momenteel écht ons hoogtepunt van de week. Ja, dat klinkt niet bepaald spannend en je zou verwachten dat dat nóóit de bedoeling kan zijn van het reizen. Daarvoor zijn we toch zeker niet weggegaan. Maar toch is het iets goeds. Hè, wat? Ja, dat lees je goed. Het is iets goeds. We mogen er alleen maar blij mee zijn dat dat op dit moment het hoogtepunt van de week is.

Werken in Australië

Het betekent namelijk dat we volop aan het werk zijn en dus flink kunnen sparen om vanaf volgende maand écht lang te gaan reizen. Inmiddels heb ik vier werkweken achter de rug. De eerste week viel mee, maar ik hoefde dan ook maar drie dagen te werken. De tweede week was ik moe. De derde kapot. Maar nu, na een kleine maand, begin ik eindelijk aan het werk te wennen. Het is flink fysiek werk, in de Australische warmte, maar ik heb mijzelf echt versteld doen staan. Ik keek er vreselijk tegenop, was bang dat ik het niet aan zou kunnen. Bang dat de hitte mij al gauw teveel zou worden. Maar nee, ik red het prima, als ik maar goed voor mijzelf zorg. En dat doe ik.

Meestal liggen we tussen acht en negen uur ’s avonds op bed. De ene keer kijken we nog een film of schrijf ik wat. De andere keer ben ik al blij dat ik de eerste minuten van de film überhaupt nog mee mag maken. Om vijf uur ’s ochtends gaat de wekker af. Om half zeven zijn we aan het werk in een wijnfabriek. Daar loop ik trap op, trap af, of anders honderden meters rechtdoor lopend, te sjouwen met zware spullen om wijn van de ene tank naar de andere tank te krijgen. Als je nu een heel charmante fabriek voor ogen hebt omringd door wijnranken en waar wijn in houten vaten ligt te rijpen, dan heb je het mis. Ja, vanaf de top van de tanks kun je de wijnvelden zien liggen, tegen de heuvels aan. Vooral in de ochtend geeft dat een prachtig uitzicht wanneer de zon opkomt (genieten!). Maar probeer je nu eens een tank met een inhoud van ruim een miljoen liter wijn voor te stellen. En dat in lange rijen naast elkaar. Dat dus. Niets charmants aan.

Positief kijken

Na vijf volle werkdagen zijn we moe en hebben we weinig energie over om nog iets te doen. Nu is hier in Yenda en Griffith simpelweg ook bijna niets te beleven. Vlakbij ligt een klein nationaal park, mét waterval… dat nu helemaal droog ligt. Onder ons appartement zit een pub, waar het soms, heel soms, nog best een klein beetje druk kan zijn. Maar verder is ons hoogtepunt gewoonweg de wekelijkse boodschappen doen. Tja. Dat had ik van tevoren ook niet helemaal voor ogen, dus probeer ik het van de positieve kant te bekijken:

A) Mijn conditie wordt met de week beter.
B) Het bedrag op mijn spaarrekening gaat elke week omhoog.
C) Het werk motiveert mij alleen nog maar meer om lekker te blijven freelancen in de toekomst.
D) Over pak ‘m beet zes weken zijn we klaar en daarna zijn we niet meer van de weg af te krijgen. Roadtrippen!

Als je er zo naar kijkt is het helemaal niet zo erg dat het boodschappen doen even het hoogtepunt van ons leven is.

Drie keer feest

En afgelopen weekend waren er best wat andere hoogtepuntjes te vieren. Ik was namelijk jarig (tel de kaarsjes op de taart om te zien hoe oud ik ben geworden). We waren precies zes maanden op reis. En we hebben elkaar precies een jaar geleden leren kennen. Als dat geen feestje waard is! Wat een fijne dagen en het is gek om te beseffen hoe onze levens in een jaar zo veranderd zijn. En het is zó fijn dat alles zo ontzettend goed loopt. Dat we samen in het diepe zijn gesprongen en de weg naar boven direct hebben gevonden. Om het te vieren zijn we vrijdagavond lekker uit eten geweest. Uiteraard viel ik gewoon in slaap om half negen. En de boodschappen? Die moesten de volgende dag natuurlijk ook weer gebeuren. Maar dit weekend waren ze even niet het hoogtepunt.