Een nieuw hoofdstuk in ons leven: Hierom blijven wij voorlopig in Nederland!

Hoi vanuit Noord-Brabant! Dat is nog eens wat anders dan een digitale groet te sturen vanaf een tropisch eiland of vanuit een dorpje tussen de bergen. Voor wie het nog niet doorhad: sinds begin maart zijn wij weer terug in Nederland. En in die kleine drie maanden dat wij nu weer thuis zijn, zijn er behoorlijk wat veranderingen geweest in ons leven én in onze toekomstplannen.

Van mensen om ons heen en digitaal krijg ik regelmatig de vraag hoe die plannen er dan uitzien. Hoe zit het met het reizen? En wat zijn we de komende tijd van plan in Nederland? Hebben we nu eigenlijk weer een huis? Of een baan? Ik zal jullie vandaag dus weer eens even flink op de hoogte brengen. Lees je mee?

Zo begonnen wij met reizen in 2016

Voordat ik over het nu begin, kijk ik eerst even met jullie terug naar hoe het reizen voor ons begon. Dan begrijpen jullie misschien ook beter waarom we nu bepaalde keuzes hebben gemaakt.

Het is inmiddels ruim 2,5 jaar geleden (september 2016) dat Daan en ik samen op het vliegtuig stapten. We waren nog maar 5 maanden samen, maar we besloten er gewoon voor te gaan. Waarvoor dan? Voor het voor onbepaalde tijd reizen over de wereld. We zouden dit combineren met werken in het buitenland en gewoon zien waar het schip zou stranden. Ons eerste plan: twee jaar in Australië blijven.

Dat plan werd al vrij snel overboord gegooid. We hadden een prima tijd in Australië, maar we zagen onszelf niet voor zo’n lange tijd in het land blijven. Daarvoor misten we net die klik die veel anderen wel met Australië hebben. Dus gingen we na negen maanden werken en roadtrippen nog voor een korte periode naar Azië voordat we in de zomer van 2017 voor twee maanden weer naar Nederland gingen. We hopten van huis naar huis, leefden ook in Nederland vanuit onze backpacks. Want een eigen woning hadden we niet meer.

Reizen deel II & III

Na die twee maanden in Nederland ging het reizen voor ons weer lekker verder. Nepal, Maleisië, Vietnam… Tot we na 2,5 maand een ongeluk kregen. Ineens waren we wéér voor twee maanden terug in Nederland om te herstellen. Ook in deze periode hadden we niet echt een vaste plek. We konden een bungalow huren op een vakantiepark maar moesten constant door het park heen verhuizen, omdat iemand dan precies die bungalow had geboekt waar wij in zaten.

Toen we eind februari 2018 dachten dat we fit genoeg waren om weer verder te gaan, stapten we opnieuw op het vliegtuig. Nieuw-Zeeland werd het volgende plan, waar we ook weer zouden gaan werken, net als toen in Australië. Dat pakte anders uit. Ik had nog te veel lichamelijke klachten waardoor het fulltime werken gewoon niet ging. Ik besloot daarom om mijn freelance schrijf- en redigeerwerk weer volledig op te pakken, iets wat ik al sinds 2013 doe. Op deze manier kon ik makkelijk mijn eigen tijd indelen en stoppen wanneer het teveel werd. Daan werkte voor een paar maanden in de horeca in Auckland, voordat we Nieuw-Zeeland gingen ontdekken in ons net aangeschafte busje. Ik zou tijdens het rondrijden daarnaast blijven werken.

Een nieuwe reisstijl: reizen als digital nomad

Nu is Nieuw-Zeeland echt fantastisch om in rond te reizen, maar om er te werken als digital nomad is een ander verhaal. We besloten wat housesitting jobs aan te nemen waardoor we langer op een plek konden blijven. In die tijd besloot ook Daan voor zichzelf te beginnen. Na acht maanden Nieuw-Zeeland gingen we daarom nog voor drie maanden naar Thailand. Twee maanden brachten we door op Koh Lanta en een maand in Chiang Mai. We bleven bewust op twee bestemmingen om zo genoeg tijd te hebben om naast het reizen te ondernemen.

Na drie maanden Thailand zouden we nog voor een maand naar de Filipijnen gaan, een week naar Kuala Lumpur en 10 dagen naar Oman, voor we voor de zomer – tijdelijk – terug zouden komen naar Nederland. Die maand Filipijnen werd twee weken, want ineens kregen we slecht nieuws vanuit het thuisfront en gingen we halsoverkop terug naar Nederland. Vanuit het niets was onze reis voorbij.

Een kledingkast inruimen in plaats van een backpack

Toen we begin maart dus nogal onverwacht in het koude Nederland aankwamen, hadden we ergens geluk. Daan had namelijk tijdelijk (voor maximaal 1 jaar) een chalet op een camping voor ons weten te regelen en we konden er per direct in. Bij aankomst bleek het ook nog eens een chalet te zijn van net een jaar oud (gelukkig zonder oubollige bloemetjesgordijnen!) op een meer dan prima en rustige camping vlak bij het bos. Dezelfde week nog sjouwden we al met spullen heen en weer die we bij onze ouders op hadden geslagen, richtten we de chalet in, kochten we een oud autootje en hadden we ineens weer onze ‘eigen’ plek. Je had onze gezichten eens moeten zien stralen. Na 2,5 jaar leven vanuit een backpack was het zo fijn om gewoon weer eens een kledingkast in te kunnen ruimen en niet weg te hoeven gaan!

Als je naar de ontwikkeling kijkt van de manier hoe wij de afgelopen 2,5 jaar gereisd hebben, zie je misschien ook wel dat we steeds langer op een plek bleven hangen. En ik geef ook eerlijk toe dat ik al eerder de behoefte aan een vaste plek weer begon te krijgen. Reizen vind ik fantastisch en is nog steeds hetgeen wat ik het liefste doe. Maar altijd maar onderweg zijn is ergens gewoon vermoeiend. Vooral ook mentaal. Ik merkte dat ik op een gegeven moment echt wel moeite kreeg om alle indrukken te verwerken in mijn hoofd.

Want dat zijn er heel wat geweest in 2,5 jaar reizen. Echt heel veel. Ik had behoefte aan rust en even wat kalmte in mijn leven. Dat was ook een van de redenen waarom ik al bij Daan had aangegeven de hele zomer terug naar Nederland te willen, in plaats van opnieuw een maand of twee. Om echt even de rust te kunnen nemen, stil te kunnen zitten en al onze mooie herinneringen een goede plaats te kunnen geven.

Een balans vinden tussen reizen en ondernemen

Maar er was nog een reden waarom ik graag voor een langere periode naar Nederland wilde. En nee, ik weet dat die 3 in mijn leeftijd steeds dichterbij komt maar dat betekent niet dat we voortaan ook met zijn drieën door het leven gaan. Thank you for asking ;-). Ik wilde mij namelijk graag op een nieuwe eigen onderneming gaan richten.

Zoals ik net al vertelde freelance ik sinds 2013. Hier en daar heb ik wel eens andere banen tussendoor gehad, zoals het werk in Australië. Maar meerdere keren was ik ook fulltime aan het freelancen. Ik zeg nu bewust freelancen in plaats van ondernemen. Ik ben namelijk ooit meer in het freelance schrijven en corrigeren gerold dan dat het een bewuste keuze was. Ik kon direct aan de slag voor wat opdrachtgevers en was zodoende aan het werk voor bedrijven, in plaats van zelf echt wat te creëren. Dat was prima voor een tijd, maar nooit het werk dat ik voor ogen had. En ik mis eigenlijk ook al wat jaren uitdaging, groei en ontwikkeling op werkgebied. Dat lag deels aan mijzelf: een hele tijd heb ik geen andere stappen durven zetten. Ik wist niet wat ik dan wél moest gaan doen, waar ik goed in was en zag veel te veel beren op de weg.

Ik heb mij tijdens het reizen daarom aardig wat beziggehouden met zelfontwikkeling. Dat resulteerde erin dat ik er nu heel anders tegen aankijk en wél eindelijk nieuwe stappen durf te zetten. Maar daardoor begon het reizen mij soms in de weg te staan… Met name toen wij aan het rondreizen waren in Nieuw-Zeeland in ons busje en ondernemen praktisch onmogelijk was. Ik was zo, ZO blij om al die mooie plekken te zien. Maar tegelijkertijd wilde ik ook zo, ZO graag mijzelf blijven ontwikkelen op werkgebied. En er moest natuurlijk ook gewoon geld verdiend worden om dat reizen te kunnen blijven betalen. Dus bleef ik uit het gemak maar hangen in het werk dat ik deed. Het leverde naast veel mooie momenten ook wel wat frustratie op bij mij vanbinnen.

Van frustratie naar puur geluk

Die strijd met mijzelf kwam ook deels doordat wij op dat moment al een lange tijd aan het reizen waren. Zoals ik al zei, reizen is fantastisch en ik doe niets liever. Maar om altijd maar door te blijven reizen en geen ontwikkeling mee te maken op andere gebieden, is niets voor mij. Na twee jaar reizen wilde ik daarom graag méér doen dan alleen reizen. Ik begon echt te merken dat het reizen alleen mij nog weinig energie gaf. Ik genoot er steeds minder van en begon het bijna als vanzelfsprekend te beschouwen, wat het natuurlijk helemaal niet is. Daarom wilde ik een betere balans vinden tussen het reizen en ondernemen. En Daan wilde ook tijd aan zijn nieuwe onderneming besteden. Vandaar dat we voor drie maanden naar Thailand gingen. Niet om rond te reizen, maar vooral om te werken.

Ik bloeide echt weer helemaal op. Wat heb ik intens van onze tijd in Thailand genoten. Vooral op Koh Lanta. Ik weet nog dat Daan op een dag vanuit het niets tegen mij zei: ‘Je bent gelukkig, hè.’ Hij zag het aan mij. Ik straalde helemaal. En ik voelde mij ook echt gelukkig. Doordeweeks werkten we bij een co-working space en in het weekend genoten we van het land. Een perfecte combinatie, waarin reizen en ondernemen samenkwamen. We hadden daarnaast superleuk contact met veel andere digital nomads van wie ik ook nog eens enorm veel heb geleerd.

Inspiratie door andere digital nomads

Maar het was ook heel inspirerend om eens andere ondernemers aan het werk te zien. Ik was supernieuwsgierig naar alles wat iedereen deed en leerde daardoor een heel belangrijke les: het zijn ook gewoon maar mensen. En er zijn zo veel mogelijkheden op het gebied van ondernemen. Al die andere ogenschijnlijk succesvolle ondernemers wisten soms ook niet precies wat ze deden. Maar ze déden het wel. Ze probeerden het. Soms gingen ze daarbij keihard onderuit. Geen van allen had tenslotte raketwetenschap gestudeerd. Maar dan probeerden ze het weer op een andere manier. Ze waren niet perfect en hadden niet altijd jarenlange ervaring, maar wel een passie voor wat ze deden en ze bleven zich ontwikkelen.

Het liet mij wel inzien dat er niets mis met mij is (hoera!) en dat ik ook gewoon lekker moet gaan voor wat ik leuk vind om te doen. Voor hetgeen dat bij mij past. Dat ik daarin niet terughoudend en onzeker hoef te zijn. Waarom zou ik in godsnaam werk blijven doen dat mij al een hele tijd niet meer uitdaagt? Waar ik eigenlijk gewoon ongelukkig van word? Alleen maar omdat ik bang zou zijn… voor wat eigenlijk? Nee, daar heb ik geen zin meer in.

Onze nieuwe keuzes die we maakten in Nederland

Hoewel je vanuit het buitenland natuurlijk echt wel een nieuwe onderneming kunt beginnen, wilde ik dat voor mijzelf toch liever in Nederland doen. Vooral om te kunnen netwerken en een goede basis neer te zetten. Dat werd dus mijn doel bij thuiskomst. Een halfjaar leek mij in eerste instantie wel voldoende tijd om iets op te kunnen zetten. Dan zouden we ook alle tijd hebben om genoeg tijd door te brengen met familie en vrienden. Nog een reden waarom we langer in Nederland wilden zijn!

Na de eerste (rommelige) weken begon ik enthousiast mijn plannen uit te werken. Niet alleen, want ook dat heb ik wel ingezien toen we in Thailand zaten: hulp vragen aan anderen is zo fijn! Daarom ben ik begonnen aan een traject van een halfjaar waarin ik samen met andere vrouwelijke ondernemers alles leer over ondernemen, van marketing en financiën tot het creëren van de juiste mindset. Wat is dit een geweldige stap geweest. Ik ben er nu net een maand mee bezig en ik heb al zo veel geleerd en gedaan. Voor mijn gevoel ga ik met sprongen vooruit. Ook werk ik tegenwoordig 2x in de week bij een co-working space in Breda. Mijn andere werk kan ik op het moment nog niet helemaal loslaten, want tja, ook ik heb inkomsten nodig. Maar deze zomer hoop ik mijn nieuwe onderneming te lanceren en daar inkomsten uit te halen.

Een vaste baan in Nederland

Ook Daan begon zijn plannen uit te werken… tot hij met het bericht kwam dat hij een mooie baan aangeboden had gekregen. Huh? Die zagen we niet aankomen. Blijkbaar was onze terugkomst toch niet helemaal onopgemerkt gebleven ;-). Het zette ons wel aan het denken. Wat is nu slim om te doen? Nou, in elk geval eerlijk tegenover elkaar zijn en we hebben er dan ook goed over gepraat. Thank god bleken we op één lijn te zitten.

Want om eerlijk te zijn was het thuiskomen ergens best een verademing voor ons beiden. Het hebben van een eigen plek en rust om ons heen gaf ons zo veel voldoening. We vonden gelijk onze draai door het wonen in een rustige omgeving en het ondernemen en netwerken gaf mij direct heel veel positieve energie. Daan zag vooral een heel mooie kans in die baan en wilde daar toch wel voor gaan, hoe onverwacht het ook kwam. Hij had dan weer wat minder met het zelf ondernemen.

‘Zie jij jezelf binnenkort eigenlijk weer je rugtas inpakken en op het vliegtuig stappen?’ vroeg ik aan hem. ‘Weer weggaan en wéér terugkomen zonder een eigen plek te hebben? Zonder echt een thuis te hebben, een plekje voor onszelf?’

‘Nee,’ was het antwoord. Hij beantwoordde mijn gevoel.

Dat was het moment dat we wisten dat het langdurig reizen voor ons op dit moment even klaar is. Als je ons dat een maand eerder had gevraagd, dan had ik je nog uitgelachen. ‘Doe eens niet zo gek,’ had ik dan tegen je gezegd. Maar nee, we hebben het echt besloten. Onze reis zit erop en voorlopig blijven we in Nederland.

Houdt het reizen nu dan helemaal op?

Nee joh, ben jij gek. Waarom denk je dat ik het woord langdurig hierboven cursief heb gezet? Het reizen houdt zeker niet op. We hebben alleen even geen plannen om voor een lange tijd weg te gaan. Maar dat we blijven reizen is zeker. Deze zomer wil ik mij eerst volledig gaan richten op het lanceren van mijn onderneming, maar daarna hoop ik dat we weer wat korte reizen kunnen gaan maken.

We komen voor ons gevoel dus wel in de fase dat we niet alles meer op willen zeggen. Het was prima om voor een tijd geen eigen huis te hebben, maar ik zou niet graag wéér thuis willen komen zonder een eigen plek te hebben. Ook hoef ik persoonlijk niet meer zo lang weg. Wat mij eigenlijk perfect lijkt? Elk jaar de mogelijkheid te hebben voor een x aantal maanden te reizen, gecombineerd met werken op mooie locaties. Hoe dat helemaal vorm gaat krijgen weten we echt nog niet, al helemaal niet nu een van ons een vaste baan heeft.

Desondanks blijft dat reizen echt wel een essentieel onderdeel in ons leven. Het moet alleen op het moment even de ruimte geven aan wat andere plannen voor het weer de hoofdrol gaat spelen in ons leven.

Zo, nu zijn jullie echt weer helemaal op de hoogte van ons (reis)leven!

Ben je benieuwd naar mijn nieuwe onderneming?

Laat je e-mailadres achter en je bent straks als eerste op de hoogte!