De komende dagen neem ik je mee op onze hiketocht van Nayapul naar het Annapurna Base Camp in het Himalaya-gebergte van Nepal. Vandaag dag 2 van onze tocht. Het vorige deel gemist? Lees hem hier!
Je zou denken dat je rustig kunt slapen in de bergen. Was het maar zo. Gisteren tegen het vallen van de avond kwamen we aan in Ghandruk. We aten en sliepen in een guesthouse waar we een kamer kregen voor onszelf. Wat waren we moe. Van tevoren had ik echt verwacht dat we in slaapzalen of op de grond moesten slapen en alleen koud konden douchen. Maar de douche was heerlijk warm en we hadden dus een privékamer. Geweldig!
Maar het slapen, dat wilde maar niet. Het Tihar-festival werd in de avond nog uitgebreid gevierd en midden in de nacht besloot een hond urenlang zijn zegje te doen. Ook was er nog een grote groep mensen die aan de laatste avond samen begon, en dat luidruchtig vierde. Niet helemaal fit begonnen we vanochtend aan de weg van Ghandruk naar Chomrong. Een nieuwe, pittige dag. Zo op het eerste gezicht leek het alsof we niet ver hoefden te lopen: een kilometer of negen en Chomrong ligt ‘maar’ tweehonderd meter hoger dan Ghandruk. Maar als je in de bergen zit, leer je al snel dat afstand helemaal niets zegt.
We liepen Ghandruk door en kwamen erachter dat dit eigenlijk best een leuk dorpje is. Vanuit het dorp zie je de besneeuwde bergtoppen van het Annapurna-gebergte en de top van de Machhapuchhre, liefkozend de fish tail genoemd. Te mooi voor woorden. Ik stopte om een foto te maken van een bulkende buffel tegen een achtergrond van bergen, en terwijl ik op mijn camera keek of de foto gelukt was, trok Daan mij weg. Met een flinke vaart was de buffel op mij afgekomen, maar ik was zo afgeleid dat ik niets doorhad… Snel renden we de trap op en in eerste instantie leek het of hij achter ons aan zou komen. We vlogen de bocht om, verder omhoog. Gelukkig gaf hij snel op.
Vanuit Ghandruk was het een uur lopen naar Komrong Danda. Daan en ik hadden er allebei weer moeite mee en samen sjokten we in de hitte de trappen op. Mijn lichaam was nog moe van de vorige dag en ook mijn nek en schouders hadden flink veel moeite met het gewicht van mijn tas. Snel gingen we dus niet, maar ook Komrong Danda hebben we uiteindelijk bereikt. En toen schrok ik.
Vanaf Komrong Danda zie je de eerste huisjes van Chomrong liggen. Het enige wat de twee dorpjes van elkaar scheidt, is de rivier die beneden tussen de twee bergen door loopt. Wat voor ons dus betekende dat we een halve kilometer steil naar beneden moesten, de rivier over en weer ruim een halve kilometer omhoog. Oké, we gingen ervoor. Geen weg terug.
Het lopen naar beneden ging vlot. De weg bestond vooral uit zand en het grootste deel liep schuin omlaag, zonder treden. Ik liep achteraan en probeerde de rest bij te houden, maar ik wist al dat dit niet lang goed kon gaan. Niets teveel gezegd. Pats! Daar ging ik weer door mijn enkel. En nog een keer. En voor de verandering nog een keer. Kimrong Khola, dat bestaat uit een paar huisjes bij de rivier, haalde ik strompelend, chagrijnig en met zorgen. Als ik er nu al elke keer doorheen zak, hoe moet dat dan de komende dagen gaan? En vooral de terugweg, als we alles weer naar beneden moeten lopen? Opgeven wilde ik niet, dus deden we steunverband om mijn enkel en ging mijn schoenen weer aan.
We aten curry met groenten en begonnen daarna aan de lange weg omhoog. En lang was het zeker. De traptreden waren op dit stuk écht steil. Mijn verstand zette ik op nul en na wat minuten lopen kreeg ik een ritme te pakken. Hoewel een slak waarschijnlijk eerder boven was geweest, kwam ik er ook. Treetje voor treetje. Alle drie haalden we Chomrong.
In Chomrong stopten we bij het eerste de beste guesthouse dat we zagen, waar we even aan de praat raakten met een Zuid-Afrikaan. Het slechte nieuws: er gaan nog veel meer traptreden komen. Maar zoals hij zei: ook al doe je er een stuk langer over, het gaat erom dat je het haalt. En dat is alle pijn waard. Aan die woorden klamp ik mij maar even vast. Halen willen we het zeker, en het gaat ons gewoon lukken. De tweede dag hebben we tenslotte ook gehaald.
Benieuwd hoe de eerste dag ons verging? Lees dan zeker: Dag 1: Van Pokhara naar Nayapul en Ghandruk
