Over thuiskomen na die fantastische reis

thuiskomen, sunset Gili T

Eindelijk heb je je droom waargemaakt. Je hebt dat vliegticket gekocht, je leven thuis voor even vaarwel gezegd en de tijd van je leven gehad in het buitenland. Maar aan alles komt een eind en het is weer tijd om naar huis te gaan. Stiekem ben je blij dat je je vrienden en familie weer zult zien. Je maakt alweer allemaal plannen en leuke afspraken voor na het thuiskomen. Dan kom je aan na een prachtige reis… en voelt het alsof je een klap in je gezicht krijgt. Welkom terug.

Reizen is voor velen van ons een van de mooiste ervaringen in het leven. Je ontdekt de wereld, ervaart een stukje vrijheid, leert bijzondere culturen kennen en maakt vrienden voor het leven. Je leert ook jezelf in een heel korte tijd een stuk beter kennen. Ik werd er zelfstandiger door, socialer, ondernemender. Ik leerde dat ik niet bang hoef te zijn voor het onbekende en dat het niet eng is om alleen op reis te gaan. Het zorgde ervoor dat ik in een korte tijd ultiem geluk ervaarde en ik was ervan overtuigd dat ik dat geluksgevoel mee zou nemen naar huis. Boy was I wrong.

thuiskomen

Na zes maanden backpacken door Azië en Noord-Amerika werd het voor mij tijd om mijn tas weer in te pakken en op het vliegtuig naar huis te stappen. Ik had er zin in, na een fantastische tijd te hebben gehad waarin ik zoveel moois heb gezien, zo veel geweldige mensen heb leren kennen, zo actief was geweest en mij blij voelde. Ik was er dankbaar voor. Maar ik vond het fijn om mijn familie weer te zien. Mijn vrienden. Weer met mijn leven terug in Nederland te beginnen. Thuiskomen. Dus was het geen probleem voor mij om dat vliegticket terug te boeken. Het was ook nog geen probleem om op dat vliegtuig te stappen, al ging het met een traan en een lach. Pas op het moment dat ik in de auto zat van Brussel Airport onderweg naar huis schoot er ineens een gevoel van paniek door mijn lichaam heen. Waar was ik in hemelsnaam mee bezig?

De realiteit

En toen was ik thuis. In de keiharde realiteit. De realiteit dat er ineens niets meer voor je ligt, je toekomst compleet open. De realiteit dat de dagen van puur genieten, sociaal zijn, van dag tot dag leven en ontdekken over zijn. Dat het zien van vrienden weer op afspraak moet. Niets meer spontaan kan. Het gevoel dat je stilstaat, in plaats van jezelf door te blijven ontwikkelen, elke dag iets nieuws mee te maken. Ik had geen eigen woning. Ik had geen werk. En erger dan dat: ik had werkelijk geen idee wat ik nu in mijn leven wilde. Welke richting ik op wilde gaan. Wat ik nu toch eigenlijk moest in Nederland.

Ik ga niet liegen. De eerste twee weken na het thuiskomen heb ik mij behoorlijk klote en verdrietig gevoeld. Dagenlang lag ik op bed, niet wetende wat ik moest doen. Nergens genoot ik echt van. Nergens had ik energie voor. Ik bracht de dagen door met een vervelend gevoel in mijn lichaam waar ik niet mee om wist te gaan. Na zo’n tien dagen begon ik weer wat freelance werk op te pakken. Ik zocht een eigen appartement en had het geluk dat ik direct iets vond. Zo begon ik weer met mijn leven. Of althans, ik begon weer iets te doen. Daar is alles mee gezegd. Het heftige gevoel ebde weg, maar bleef sluimeren. En dat nog zeker maandenlang.
Thuiskomen, Sunset Gili Trawangan.

Gewoon doorgaan

Tegelijkertijd was ik boos op mijzelf. Voelde me verwend. Ik had er toch zeker zelf voor gekozen om op reis te gaan? En ik had toch een fantastische tijd gehad? Waarom kon ik daar niet gewoon blij om zijn en verdergaan met mijn leven? Tenslotte krijgt lang niet iedereen zo’n kans. Lig ik daar een beetje depri te zijn op bed, terwijl er genoeg mensen rondlopen die ervan dromen om hetzelfde te doen. Ik praatte er ook weinig over met mensen, omdat niemand het begreep. Ga gewoon door met je leven, kwam het op neer. Er is toch niets ernstigs gebeurd? Nee, dat was er ook niet. Verre van. Ik had ook niet verwacht dat het reizen zo’n nasleep zou krijgen.

Eigenlijk is het grappig. Er heerst een soort van taboe op negatief zijn over reizen. Mensen klagen steen en been over het feit dat hun werk saai is, dat ze er niet gelukkig van worden en het hun hele leven leidt. Hele avonden kunnen gevuld worden met zulke verhalen. Maar op het moment dat je je negatief uitlaat over reizen, over het feit dat je niet lekker in je vel zit nu je weer terug bent, dan is het je eigen schuld. Je hebt zelf voor het avontuur gekozen. Je moet zelf de consequenties dragen. Dus hou je liever maar je mond. En ga je gewoon maar verder. Maar feit was: mijn leven in Nederland zoals het ooit was bestond niet meer. Ik kon niet zomaar even mijn oude leven oppakken en weer doorgaan. Ik had mijn leven al drastisch omgegooid voor ik vertrok. En als je dan ook nog eens stuurloos door het leven gaat als je weer terug bent, is het lastig om een nieuwe koers te vinden.

Impact van het reizen

Inmiddels is mijn eerste reis alweer een tijdje achter de rug en verwonder ik mij over de tijd die ik heb beleefd na het reizen. Ik blijf verrast dat het reizen zo’n impact heeft gehad, en gevolgen voor mijn leven daarna. Maar ik begin ook steeds meer te beseffen dat het echt niet vreemd is om je ronduit klote te voelen na een van de mooiste ervaringen in je leven. Onderweg leer je ongelooflijk veel mensen kennen. Mensen die hetzelfde in het leven staan als jij, waardoor je veel sneller een connectie met elkaar hebt. Dat miste ik thuis. Je leert kleine dingen waarderen. Het genieten van het leven en het blij worden van simpele dingen, zoals een warme douche na wekenlang onder een ijskoude kraan te hebben gestaan. Dingen die thuis zo vanzelfsprekend zijn.

Het leven thuis is ingewikkeld, het wordt zo moeilijk gemaakt door allerlei regeltjes. We moeten carrières starten, er perfect uitzien, de juiste partner vinden, beter zijn dan de ander. We moeten, moeten en moeten. Maar voor wie uiteindelijk? Het is een concept dat je tijdens en na het reizen als één grote grap ziet. Het leven onderweg is simpel. Je leeft van dag tot dag en het enige waar je je mee bezig houdt is van a naar b te komen. Ondertussen zorg je voor onderdak en voedsel en geniet je. Thuiskomen in een wereld waar het allemaal niet zo simpel meer is, is dan moeilijk. Uiteindelijk wen je er wel weer aan, zoals je uiteindelijk altijd aan alles went, maar het heeft zijn tijd nodig.
thuiskomen, sunset Koh Tao

Niet reizen?

Moet je je hierdoor laten afschrikken om te gaan reizen? Nee, dat zeker niet. Absoluut niet. Pak alsjeblieft dat vliegtuig. Ga je dromen achterna. Ontdek de wereld en ontdek jezelf. De prachtige ervaring van het reizen staat mij inmiddels véél meer bij dan de negatieve gevoelens die ik achteraf heb ervaren. Ik heb het achter mij kunnen laten. Het kostte flink wat tijd – maanden en maanden – dat ontken ik niet. Maar het reizen is het nog altijd helemaal waard geweest. Sterker nog, inmiddels ben ik weer de wereld aan het ontdekken en dat zou ik niet doen als het niet zo geweldig zou zijn.

Misschien dat het onrustige gevoel mij nog steeds losjes had vastgehouden als ik niet weer op reis was gegaan. Maar veel en veel minder dan ooit daarvoor. Je bouwt weer een leven op. Nieuwe herinneringen. Je creëert nieuwe mogelijkheden. En zo komt het uiteindelijk echt wel weer goed. En laat je niet bang maken door mijn verhaal. Er zijn genoeg mensen die thuiskomen en gewoon weer verdergaan met hun leven, terugkijkend op een prachtige tijd die ze hebben gehad.

Wat ik ervan heb geleerd

Reizen is fantastisch, anders had ik niet weer mijn rugtas ingepakt. Ik heb dit verhaal dan ook zeker niet geschreven om ook maar iemand af te schrikken. Want als ik jullie ergens van wil overtuigen, is het vooral om de wereld te ontdekken. Hij is prachtig. Ga alsjeblieft. Ik heb dit verhaal geschreven omdat ik erachter kwam dat ik niet de enige ben die deze gevoelens ervoer na het thuiskomen. En omdat ik er veel van heb geleerd en jullie daarmee wil helpen, kan ik alleen maar als tip meegeven: heb een doel voor ogen voor na het reizen. Zo wordt het thuiskomen écht een stuk makkelijker.

Zelf heb ik besloten dat ik geen stap terug in Nederland zet voordat ik een plan heb voor na het reizen. Want daar ging het bij mij mis. Ik ging op reis met het idee dat ik het onderweg wel even zou bedenken, maar gaf daar totaal geen aandacht aan toen ik eenmaal weg was. Reizen is een goede afleiding, maar als je uiteindelijk weer thuis bent, klopt de realiteit bij je aan de deur. Reizen moet dan ook een onderdeel in je leven zijn, je leven moet niet alleen om het reizen draaien. Dat is wat ik ervan heb geleerd. En dat ik dankbaar moet zijn voor alles wat ik thuis heb. Ook al zijn die kleine dingen soms moeilijk te zien – vooral als je net enorm veel ervaringen op hebt gedaan tijdens het reizen – ze zijn er wel. En daarnaast heb je maar mooi de wereld mogen ontdekken én jezelf.
Thuiskomen, after travel dip

Leef ook als digital nomad!

Wil je alle vrijheid hebben om te werken en te leven waar jij dat wil? Download dan mijn gratis e-book en leer in 6 stappen hoe je begint met locatie-onafhankelijk werken.

Cover gratis e-book locatie-onafhankelijk werken

Laat je verder inspireren

25 thoughts on “Over thuiskomen na die fantastische reis”

  1. Hoi Danique,
    Wat een mooi en eerlijk verhaal.
    Het zal vast nuttig zijn voor reizigers zoals jij.
    Met plezier volg ik je verslagen.
    Leuk.
    Een mooie reis toegewenst.
    Hartelijke groeten vanuit een regenachtig Den helder.

    1. Hoi Corry,

      Dank je wel en leuk dat je mijn verhalen leest! Groetjes uit het ietswat minder regenachtige Australië ;)!

  2. Dit EXACT. Ik ben nu een maand weer thuis na drie maanden reizen, had een plan (want terug naar hetzelfde appartement en kon ook bij mijn werkgever weer aan de slag) en toch voelde ik me verloren. Ondertussen vlot het al wat beter maar ik kan nog niet hetzelfde ritme vinden als ervoor, toch niet met ook nog een goed gevoel erbij. Maar als ik het zo lees, komt dat nog wel. :)

    1. Ik weet zeker dat het wel weer komt! Bij mij duurde het echt een flinke tijd, maar elke dag wordt het wat minder. Hoop voor je dat het goede gevoel snel terugkomt!

  3. Niet getreurd, ik ben nog nooit langer dan 4 weken weggeweest (meestal korter) en zelfs ik heb het gevoel ‘wat doe ik hier in Nederland’. Ik heb helaas het gevoel van ‘omgekeerde heimwee’.

  4. Heel herkenbaar! (en vast ook een herkenbaar antwoord :’)) Ik ging voor het eerst alleen op reis toen ik net 30 was en reisde 10 weken langs de Australische oostkust. Een geweldige tijd maar toen ik terug kwam, viel ik ook in een gat. Pas later realiseerde ik me dat ik heel hard was weggevlucht voor mijn dertigersdilemma en dat zo’n reis daar natuurlijk niets aan oplost. Nu zoveel jaar later ben ik inmiddels behoorlijk volwassen maar vraag me nog steeds geregeld af wat ik eigenlijk wil en dat vind ik eigenlijk wel prima :)

    1. Kan denk ik ook zeker geen kwaad om je af te blijven vragen wat je nu wil. Ik heb het nog steeds wel wat en het zal denk ik ook niet snel veranderen, maar een doel voor ogen hebben is toch fijn, al is het maar om weer even op gang te komen. Juist leuk om elke keer weer een andere richting af te slaan, anders wordt het leven zo voorspelbaar!

  5. Pfoeh, dat lijkt mij wel heftig hoor! Ik heb zelf nog nooit een grote reis gemaakt, maar ben wel van plan om voor mijn stage een halfjaar naar het buitenland te gaan (over anderhalf jaar pas). Natuurlijk schrikt dit mij niet af, maar ik kan mij zo voorstellen dat je dan totaal niet meer weet wat je moet bij thuiskomst.

    1. Zeker doen! Stage is misschien juist wel fijn, want dan kun je daarna weer verder met je studie!

  6. Dit herken ik heel goed! Ik had het zelf kunnen schrijven. Heb het ook met korte reizen trouwens. Ik zit momenteel in Australie en vertrek over twee dagen baar Tasmanië, en maak me nu al zorgen om het thuiskomen. Ik heb een baan en een (huur)huis etc. Een leven in Nederland, waar ik me niet helemaal thuis in voel. Wat dan? Blijven reizen? ? Ik ben nu al plannen aan het maken voor een volgende reis (naar Japan). Maar tussendoor ga ik terug naar Nederland. Het liefste blijf ik onderweg, om die after travel dip te voorkomen

    1. Wel blijven genieten van het reizen nu en geen zorgen maken! Het komt goed ;). Voor hoelang ga je terug naar Nederland?

  7. Exact hetzelfde. Ik was net als jou zonder plan gaan reizen. Ik wist (en weet) totaal niet wat ik met Nederland aan moest dus ben ik naar Nieuw-Zeeland gegaan met een working holiday visa met totaal geen idee wanneer ik terug zou komen. Hierdoor al na 4 maanden weer naar huis gegaan omdat het allemaal iets te vrijblijvend was en ik dezelfde depressiviteit van ‘Wat moet ik met mijn leven’ had meegenomen op reis. Het heeft zeker wel geholpen en ik ben nu thuis en vervolgens nog steeds totaal niet wetende. Ik moet werken met een doel, ergens voor sparen of iets waar je naartoe wilt. Dat doe ik nu dan ook want ik ga binnenkort waarschijnlijk werken in Spanje en rijbewijs halen en daarna misschien wel weer Australie… helaas is het voor onze type mensen heel moeilijk om het ‘in het nu’ leven tijdens het reizen mee te nemen naar huis. Haast onmogelijk omdat alles hier mega voorspelbaar is. Echt naar. Wel heel gaaf dat je freelance werk kunt doen in Nederland… zou ik ook wel willen als ik iets had te bieden daarmee. Denk je dat er veel opties in NL zijn om op korte termijn ergens te wonen en dus eigenlijk het wonen/reizen/werken te blijven combineren voor zolang als je wilt?

    1. Hi Sonny, dank je voor je reactie! En goed dat je wat doelen voor ogen hebt voor de komende tijd! Wij hebben er zelf voor gekozen om onze woningen op te zeggen toen we op reis gingen. Dit in verband met de kosten. Je kunt natuurlijk altijd een huurwoning (of misschien ergens een kamer?) aanhouden. Er zijn er genoeg die dat doen, maar je betaalt helaas natuurlijk wel de maandelijkse huurkosten. Het is dus zeker wel mogelijk, maar daar komt een prijs bij kijken. Overigens kun je soms wel proberen om het zelf ook weer onder te verhuren aan iemand anders, dat gebeurt soms ook wel. Het zou mij ook wel fijn lijken om een leuk, vertrouwd plekje achter de hand te hebben.

  8. Heel mooi geschreven en heel erg herkenbaar! Ik ben een jaar in Australië geweest, zowel gewerkt als aan het reizen geweest. Nu helaas alweer een aantal weken terug in Nederland, klap in m’n gezicht! Ik stapte al met tegenzin in het vliegtuig terug naar Nederland, zag er heel erg tegenop om naar huis te gaan. Nu na 7 weken met bank en bed als beste vrienden begin ik eindelijk weer een beetje tot leven te komen en dingen te ondernemen. Maar nog steeds met Australië in gedachten. Dankjewel voor het delen van je verhaal!! Geniet van alle mooie reizen die nog gaan komen!! :-)

    1. Dank je wel, dat ga ik zeker doen! En fijn dat je nu inmiddels weer je leven aan het oppakken bent!

  9. Voor mij iets minder herkenbaar. Ik vond onze wereldreis het beste wat me is overkomen, maar het was ook een hele fijne zelfontwikkeling om te ontdekken wie ik echt ben en wat ik wil zonder daar bewust mee bezig te zijn geweest. Gelukkig bestaat mijn leven niet alleen uit reizen en leverde het vooral een hoop inspiratie op waar ik ook thuis erg gelukkig van word. Wat ik wel erg herkenbaar vind is de druk van de maatschappij, het passen in het perfecte plaatje, afspraken, moeten etc. maar ook daar kun je wel invloed op uitoefenen door simpelweg te doen waar je jezelf goed bij voelt ? Ik ben benieuwd naar je nieuwe post en hoop dat thuiskomen dit keer beter is bevallen!

  10. Zelf ben ik nog nooit op reis geweest. Ik ben wel heel benieuwd hoe dit is en zit te twijfelen of ik volgend jaar een tussenjaar zou nemen. Ik heb veel aan je artikel gehad!

    1. Fijn om te horen dat je er veel aan gehad hebt, leuk! Persoonlijk zou ik zeker voor dat tussenjaar gaan ;). Wat houdt je op dit moment tegen eventueel?

  11. Zelf een tussenjaar genomen en voor 12 maanden naar Australië geweest. Ik heb er heel veel van geleerd en zou die aan iedereen aanraden.

  12. Ik kan me zo vinden in jou verhaal! ik heb 2,5 jaar geleden een uitwisseking van 8 maanden in China gedaan. In die tijd ook veel rondgereisd. Toen moest ik terug om af te studeren. Best wel een doel dus. Maar naar 3 dagen thuis had ik het eigenlijk al wel gezien. uiteindelijk ben ik 7 maanden thuis geweest (met af en toe een kort reisje) ben ik weer voor 8 maanden gaan reizen. En ben nu sinds juli weer thuis, maar ik ben nog steeds zoo onrustig! ook al heb ik een baan die ik leuk vind, ben ik ondertussen nog in polen tsjechie en malta geweest ga ik in juni 2 weken naar Amerika het geeft nog steeds geen voldaan gevoel. Ik heb zelfs een tijdje alle reis gerelateerde dingen die ik op socialmedia volg geblokkeert maar dat helpt ook niet. heb jij nog tips?

  13. Wat mooi geschreven. Ik heb echt precies hetzelfde ervaren en ik begin er nu net een beetje uit te komen en dat komt vooral omdat ik nu net een baan heb gevonden die ik heel graag wilde. Ik ben 7 maanden alleen op reis geweest en het was niet altijd makkelijk alleen, heb ik ervaren. Ik heb vaker gereisd en ook lang; eerder een half jaar backpacken en toen was alles heel relaxed en totaal geen problemen ervaren. Ik kwam terug van mijn reis, ik ben gaan werken en prima! Deze keer was alles anders. Ik kon eerst mijn draai niet goed vinden op reis (backpacken in je eentje in Nieuw-Zeeland is anders dan in Zuid-Oost Azië. Achteraf denk ik dat ik misschien al niet zo goed in mijn vel zat voor mijn reis. Na 7 maanden reizen vond ik het echt genoeg. Dat ik het genoeg vond, dat vond ik al een rare gewaarwording, want zoiets had ik nooit eerder gehad. Ik ben ook voor mijn studie langere tijd in het buitenland geweest. Toen kwam ik thuis en was iedereen blij me te zien, maar na een maand was ik diep ongelukkig. Precies zoals jij omschrijft: geen huis, geen werk. Ik woonde bij mijn ouders in een dorp en voelde me geïsoleerd. Ik ging terug naar mijn oude werkgever, maar dit maakte mij niet gelukkig. Het gaat nu na een paar maanden iets beter met me omdat ik net heb gehoord dat ik een nieuwe baan heb. Dit voelt als een nieuwe start. Nu nog een eigen huis en dan zal het wel weer de goede kant opgaan. Precies wat jij schrijft: het geen plan hebben na de reis. Ik had het plan ‘ik zoek een nieuwe baan’, maar doordat ik me zo ellendig voelde is het allemaal ook iets anders gelopen. Bij mijn vorige reis liep daarna alles van een leien dakje (baan/huis) en dus had ik hier nu weer op gerekend. Ik denk dat ik nooit meer alles zo opgeef (baan/huis) voor een reis. Of ik moet het samen met een partner doen, dan vind ik het anders.
    Hele lap tekst haha, maar ik herken me zo in je verhaal!!

  14. Mooi geschreven! Herken je ook dat gevoel dat niemand thuis om je verhalen en ervaringen zit te springen of dat je niet tot hen door kunt dringen met je verhalen over andere mogelijkheden en anders leven, zonder al dat moeten zoals in de westerse wereld blijkbaar zo hoort?

    Ik heb continu het gevoel van ‘wegwee’. Het gevoel dat ik weg moet gaan om te leven en te voelen. Bovendien heb ik twee kinderen waardoor ik het lastiger vind om te vertrekken. Sterker nog: ze zijn boos als ik zonder hen vertrek, maar dat brengt wel extra verantwoordelijkheid (plus een grotere zak geld) met zich mee.

    1. Hi Irene,

      Dat herken ik zeker! Vooral het niet door kunnen dringen komt bekend voor. Wij gaan eind dit jaar emigreren en dat is voor sommigen lastig te begrijpen. We krijgen vaak de vraag: wat vind je daar dan wat je hier niet hebt? Nou, een heel ander leven, haha. Maar de meesten zijn alleen het ‘standaard’ leven gewend en zien gewoon geen andere mogelijkheden in. Hoe vaak je het ook vertelt. En ik kan me voorstellen dat het lastig is met kinderen. Wij emigreren ook met twee kleintjes. Aan de andere kant geef je ze wel een mooi voorbeeld mee en dat is dat je perfect een eigen invulling aan het leven kan geven :-).

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Mijn naam is Danique en reizen is wat ik het allerliefste doe! Daarom heb ik er ook voor gekozen om locatie-onafhankelijk te ondernemen. Ik help jou ook om meer vrijheid en avontuur in je leven te creëren.

OVER DANIQUE

Volg mijn cursus

Leer in de online cursus ‘Digital Nomad Life‘ hoe je overal ter wereld je geld kunt verdienen en een lifestyle als digital nomad creëert. Een praktische cursus voor iedereen die locatie-onafhankelijk wilt werken en meer wilt reizen.

Jouw enthousiasme en inzichten in de cursus hebben me enorm aangezet en me het zelfvertrouwen gegeven dat ik er 100% voor mag gaan! – Ingrid

Bestel mijn boek

‘Superspannend verhaal voor avontuurlijke meiden!’ – MeidenMagazine

Laatste blogposts

Scroll to Top

Ben jij er klaar voor om te werken als digital nomad?

Doe dan mee aan de online cursus 'Leer locatie-onafhankelijk werken'. Reis meer, geniet meer en voel je vrij! Nu voor de pilotprijs van slechts € 79,- (excl. btw).