Er is iets grappigs aan Ella’s Place op het Maleisische eiland Pulau Tioman in de Zuid-Chinese Zee. Een tiental bungalows omringd door palm- en bananenbomen met hangmatten sluiten het noordelijkste deel van Salang Beach af. Een smal, wit zandstrand met uitzicht op wat onbewoonde eilandjes versterkt het beeld van tropisch eiland alleen maar. Wetende dat het strand aan de noordwestkant van het eiland ligt, garandeert bijna altijd spectaculaire zonsondergangen.
En toch is er niemand als we onder een houten welkomstbord van Ella’s Place door lopen en de omgeving in ons opnemen. We zijn op slag verliefd op de plek, maar slapen in een van de bungalows wordt nogal lastig begrijpen we snel. Alles zit potdicht en het enige geluid dat we horen is het geluid van de ruisende palmbladeren en de brekende golven van de oceaan. Een snelle blik leert ons dat er wél mensen hier verblijven, aan de drogende handdoekjes en zwemkleding te zien. We wachten heel even, maar draaien ons daarna toch om en lopen weg, op zoek naar een andere slaapplek.
Welcome to Ella’s Place
Net buiten het hangende bord met ‘Welcome to Ella’s Place‘ zit een Fransman met een hakmes op een kokosnoot in te slaan. Ik vraag of hij meer weet, hoe het komt dat het hier zo stil is. Toevallig weet hij te vertellen dat iedereen van Ella’s Place vandaag vrijwilligerswerk doet, maar dat er soms wel eens iemand langskomt om zijn gezicht te laten zien. En precies op dat moment horen we het aanzwellende geluid van een brullende motor, en komt er om de hoek een scooter aanrijden met een vrouw en twee kleine kinderen erop. Ella?
Er zijn nog bungalows vrij en we nemen onze intrek in een simpele bungalow met een tweepersoonsbed, muggennet, ventilator en mini-badkamer met koude douche. Het is supereenvoudig, maar meer dan genoeg voor ons. We zullen hier toch alleen maar binnen zijn om te slapen en verder alleen buiten leven.
Ontbijt of niet
Naast de bungalows zit een klein restaurantje waar ze ontbijt serveren. Althans, dat doen de grote menukaarten op twee houten raamluiken met daarop pannenkoeken, gebakken eieren en fruitshakes aangeprezen vermoeden. We vragen vanaf welk tijdstip we ontbijt kunnen krijgen. ‘Ehhh,’ is het antwoord. We vragen het nog een keer, met het idee dat ze onze vraag niet begrepen heeft, en vragen óf ze sowieso wel ontbijt hebben. ‘Soms,’ is het antwoord. Oké, dat wordt interessant.
We sliepen er vier nachten. Vier ochtenden zonder ontbijt bij Ella’s Place. Maar ik kan er alleen maar hard om lachen en vrolijk van worden. Want elke keer als we vroegen of er die ochtend ontbijt was, werd er vanuit de hangmat heel hard nagedacht over deze vraag, en elke keer was het antwoord uiteindelijk toch nee. Genieten was op dat moment iets belangrijker. Heerlijk.
Don’t worry, be happy
Zo is het sfeertje op heel het eiland: superrelaxed. Niet alleen bij Salang Beach of bij Ella’s Place. Aan de overkant, bij Juara Beach, ging het precies hetzelfde. Vraag je om een kokosnoot, zijn er vandaag geen kokosnoten. Dat je vervolgens verbaasd naar een palmboom vol kokosnoten met een ladder ertegenaan staat te kijken die een paar meter naast je staat, doet ze niets. Het is hun leefstijl en stiekem heb ik er heel veel respect voor. En juist daarom was het ook zo ontzettend fijn bij Ella’s Place. Alles gaat hier heel langzaam. Tijd bestaat niet. Wat niet nu komt, komt wel morgen. En anders de dag daarna. Of helemaal niet. Don’t worry, be happy.
Bij Ella’s Place kun je slapen in een bungalow vanaf 60 ringgit (€ 12,-) per nacht voor twee personen. Je vindt Ella’s Place aan de noordkant van Salang Beach. Kijk hier voor andere accommodaties op Pulau Tioman.
Dit artikel bevat een affiliatelink. Meer over het gebruik van affiliatelinks kun je lezen in de disclaimer.