Geel. Bruin. Dor. Vergane sprieten. Klaar om weggehaald te worden om ruimte te maken voor de nieuwe zaden. Zo zagen de rijstvelden eruit toen ik ze voor de eerste keer in mijn leven zag. In het noorden van Vietnam. Pure pech. Ik zat simpelweg in het verkeerde seizoen om ze in hun volle glorie te zien. De velden zagen er nog steeds niet heel verkeerd uit, maar écht mooi waren ze op dat moment ook niet te noemen.

Groener dan groen

Hoe anders zagen de rijstvelden er de afgelopen dagen op Bali uit. Groen. Felgroen. Zo groen dat Kermit de Kikker er jaloers op zou zijn. Vol in het water met rechtopstaande sprieten. Omringd door palmbomen, bananenbomen en andere exotische planten. Wauw.

Op de scooter scheurden we over de wegen naar de rijstvelden ten noorden van Tegallalang en ten oosten van Beresela, de vele andere scooters, loslopende honden, rennende kippen en gaten in de weg vermijdend. De mensen daar leven veelal in stenen of houten huisjes, verstopt in de vele stenen hofjes met standbeelden waaruit de straten bestaan. Omringd met offerplaatsjes vol bloemen, etenswaren en wierook. Én omringd door rijstvelden.

De rijstvelden

Je merkt direct wanneer je bij de rijstvelden bent aangekomen die op de kaart zijn aangestipt. Massa’s toeristen proberen haastig een glimp op te vangen van het groen, om vervolgens de meest bijzondere selfies te maken met de vele natte rijstveldjes op de achtergrond. Nee, we waren zeker niet de enige mensen die de velden wilden zien. Maar ze waren dan ook wel echt bijzonder mooi hier. Voorzichtig liepen we langs de smalle, modderige trapjes naar beneden, over de dunne maar stevige dijkjes tussen de waterpoelen met sprieten door. Langs de Balinees met zelfgefabriceerde slagboom van bamboe die hij met een touwtje omhooghaalde. Het was de paar duizend Indonesische roepia die we hem daarvoor gaven alles waard, want maar weinig mensen waagden het om door de modder naar beneden te lopen. En weer omhoog, de heuvel over.

Voorbij de slagboom

Over de heuvel lagen nog meer rijstvelden. Veel mooiere velden. Rijstvelden zonder uitzicht op de vele mensen en restaurantjes aan het begin. Ook hier waren mensen de velden aan het bewonderen. Maar er liepen er zoveel minder dan bij het eerste deel, waardoor je écht intens van het uitzicht kon genieten. Een vliegende hagedis kwam voorbij. Balinezen waren aan het werk in de velden. Roze bloemen staken af tegen het vele groen. Honden lagen te slapen in schaduw. Palmbomen hingen over de rijstvelden heen. Een paradijsje. Zó horen de rijstvelden eruit te zien.