Waar in El Nido de baai in de avond volstroomt met tientallen boten die terugkeren van snorkeltours, is op slechts 40 kilometer afstand bij Sibaltan bijna geen boot te vinden. Niet omdat het snorkelen bij Sibaltan niet mooi is. Integendeel. Deze rustige plek op Palawan is juist nog een stukje onontdekt Filipijnen.
Inhoudsopgave
Sibaltan
Een stukje onontdekt Filipijnen in het noorden van Palawan
Het dorpje Sibaltan ligt in het noorden van het Filipijnse eiland Palawan en kent eigenlijk niet meer dan een aantal zanderige straten omringd door heel veel palmbomen en stenen huisjes. De enige plek waar het overdag echt bruist van het leven is de plaatselijke basisschool, waar kinderen uit de hele omgeving les volgen. Loop je langs de school op het moment dat het pauze is, dan kun je heel wat kinderen verwachten die nieuwsgierig om je heen springen en vragen aan je stellen. Veel toeristen zijn ze hier nog niet gewend.
Toch zijn er langs het strand en in de heuvels een aantal accommodaties en bungalows voor reizigers te vinden. De wind waait hier vaak en doorgaans hard, wat liefhebbers van kitesurfen naar Sibaltan brengt. Is het daar het seizoen niet voor, dan zijn veel accommodaties redelijk rustig.
Dat was eigenlijk precies de reden waarom wij Sibaltan zo fantastisch vonden. Er zijn weinig toeristen, het is er ontzettend mooi en het is er heerlijk rustig. Op veel plekken heb je ook nog eens geen bereik. Dus als je echt even helemaal weg wilt zijn, en wilt genieten van de stilte, is Sibaltan daar de perfecte plek op de Filipijnen voor.
Snorkelen vanuit Sibaltan
Waarom je echt wilt snorkelen bij Sibaltan
Ook in Sibaltan worden er snorkeltours aangeboden. Maar in tegenstelling tot El Nido is het maar de vraag of ze elke dag plaatsvinden. Soms zijn er te weinig aanmeldingen en kan de boot daardoor niet uitvaren. Al kun je voor een privétour natuurlijk bijna altijd wel terecht.
Om de drukte van El Nido te vermijden besloten wij om te gaan snorkelen bij Sibaltan. En zo verzamelden we ons in de ochtend op het strand, waar we uiteindelijk met z’n tienen in een soort traditionele Banca-boot stapten, maar dan de kingsize-versie ervan. We vaarden die dag naar South Linapacan, een gebied ten noordoosten van Palawan. Ook deze dag was de wind meer dan aanwezig en ergens waren we verbaasd dat de snorkeltour doorging.
Het eerste stuk zat ik dan ook niet heel comfortabel op de houten boot. We sloegen steeds maar neer op de golven, die koud uiteenreten op het dek. In no time was ik doorweekt en rilde ik aan alle kanten. Ik zag het gammele bootje al vergaan op de open oceaan. Maar toen we wat andere eilanden naderden en daardoor meer in de luwte konden varen, nam het geweld af.
Shark Island
Onze eerste stop was bij het rotsige Shark Island, zo genoemd omdat je met een beetje geluk (ongevaarlijke) rifhaaien kunt spotten. Dat geluk hadden we niet, maar wat mij wel opviel was het gekleurde koraal. Nog nooit had ik zo veel gekleurd koraal gezien. Tijdens eerdere snorkeltours die wij deden, zoals op Koh Tao in Thailand, was bijna al het koraal helemaal verbleekt. Dit was de eerste keer dat ik nog zo veel kleur zag.
Heel lang bleven we niet bij Shark Island. Er was geen plek om aan te meren en de stroming was die dag redelijk sterk. Echt ontspannen was het daarom niet in het water. Helemaal geen probleem, want daardoor hadden we alleen maar meer tijd op andere plekken.
Pical
Na Shark Island vaarden we door naar Pical. Het is ongelooflijk om te bedenken, maar op dit kleine eiland, ver weg van de grotere eilanden, wonen mensen. Ze moeten minstens een halfuur tot een uur varen voor ze bij een eiland als Palawan aankomen waar ze goederen kunnen inslaan. Ze zijn het natuurlijk niet anders gewend, maar bijzonder is het wel om te zien.
Wat mij het eerste opviel aan Pical was het spierwitte strand en gigantisch heldere water. Wauw, wauw, wauw. Dit is echt het beeld dat je op van die supertropische ansichtkaarten vindt. Echt heel gaaf!
We kregen ruim de tijd om over het eiland te dwalen en rond te zwemmen, voor we een heerlijke lunch kregen met schalen vol fruit, gebakken vis en vlees, rijst en salades. Dat klinkt misschien saai, maar alles was zo heerlijk gekruid. Iedereen bleef eten.
Maosonon
Pical vond ik al zo gaaf. En toen kwamen we aan bij Maosonon, een eiland met een langgerekte zandbank waardoor het net leek alsof je heel ver de zee in kon lopen. Dat was wel bizar om overheen te lopen. Dit was ook weer een goede plek om te snorkelen. Ik heb veel koraal gezien en heel veel gekleurde vissen.
Op deze plek kwamen we nog twee privétours tegen met maar een paar mensen. Het was zo heerlijk om alle ruimte om ons heen te hebben!
Magransing
Het laatste eiland waar we naartoe gingen was Magransing. Dit bleek een privé-eiland te zijn en ook hier woonde weer een familie. Mét varkens. Ken je dat beeld van die varkens in de Bahama’s? Dat kun je hier dus ook meemaken.
Het snorkelen is hier wat minder, maar de omgeving gewoon weer zo mooi. Als je echt een keer een stukje tropisch paradijs mee wilt maken, dan moet je echt gaan snorkelen bij Sibaltan.
Reisinformatie Sibaltan
Handige tips voor je verblijf in Sibaltan
Kosten snorkeltour
Wij betaalden voor de snorkeltour 1.500 PHP per persoon. Dat is ongeveer € 26,- voor een hele dag snorkelen inclusief lunch. Er zijn een aantal verschillende tours te boeken, die tussen de 1.200 PHP en 1.900 PHP per persoon liggen. Let wel op dat de tours alleen doorgaan als genoeg personen zich ervoor aanmelden. Ook worden ze soms geannuleerd door te harde wind. Je kunt ook heel makkelijk een privétour boeken tegen een redelijke prijs.
Lees ook: Filipijnen budget: dit waren onze kosten om te backpacken
Accommodatie Sibaltan
Voor ik je lekker maak met de accommodaties in Sibaltan, moet je één ding weten. Als je van luxe houdt, zit je in Sibaltan niet op de juiste plek. Alle accommodaties zijn doorgaans heel basic. Het meest luxe is vaak een hut of bungalow met ventilator, muggennet en een koude douche. Ook is er bijna geen bereik en wifi te vinden en werkt de elektriciteit niet altijd. Ben je er nu nog? Lees dan verder ;-).
Wij sliepen tijdens ons verblijf in Sibaltan bij Erlittop Garden Eco Lodge. Dit zijn bungalows die op een heuvel zijn gebouwd, op ongeveer vijf minuten lopen van het strand. Wij hadden express een wat duurdere bungalow geboekt zodat we uitzicht over de oceaan hadden. Dit was echt supermooi! Vooral in de ochtend bij zonsopkomst.
Slaap je liever direct aan het strand? Boek dan je bungalow bij bijvoorbeeld Carmelita Homestay of Tapik. Niet alle accommodaties in Sibaltan bieden de mogelijkheid om van tevoren te boeken (want = geen internet), dus je kunt ook op de bonnefooi ernaartoe gaan.
Je kunt er in Sibaltan zelfs voor kiezen om in een tent op het strand te slapen. Dit kan bijvoorbeeld bij Efrena Beach. Wij liepen hier toevallig een keer langs, maakten een praatje en werden vervolgens door ‘momma’ uitgenodigd bij het familiediner in de avond. En dat was echt heel gezellig.
Eten in Sibaltan
Restaurants zijn er bijna niet te vinden in Sibaltan, maar eten en drinken wordt aangeboden bij de accommodaties. Vaak zijn er basic maaltijden te krijgen als rijst met vis of kip, pannenkoeken en fruitsalades. Onze ervaring was dat er héél véél op de menukaart staat, maar dat 80% ervan niet beschikbaar is. Ze zijn ook echt afhankelijk van de levering van die dag. Wordt er geen vis geleverd? Jammer dan! Verwacht dus geen culinaire maaltijden en wees niet teleurgesteld als jouw favoriete gerecht niet te bestellen is.
Hoe kom je in Sibaltan?
Sibaltan ligt op ongeveer 40 kilometer afstand van El Nido en je kunt er op twee manieren komen. Het makkelijkst is met de minivan. Deze kun je vaak boeken bij je accommodatie en vertrekt meestal twee keer per dag: aan het eind van de ochtend en aan het eind van de middag. Maar houd er rekening mee dat ze gerust een uurtje later vertrekken. De reistijd hiermee bedraagt ongeveer 1 uur tot 1,5 uur. Tickets schijnen 200,- PHP per persoon te kosten, maar toen wij ernaar vroegen kwamen we al snel uit op 300,- tot 400,- PHP per persoon.
Je kunt ook de jeepney naar Sibaltan pakken. Deze vertrekt rond 10.00 uur vanaf El Nido Transport Terminal ten zuiden van het centrum. Vraag altijd even bij het busstation na hoe laat de jeepney echt vertrekt. Een jeepney is een soort Amerikaanse schoolbus waarmee de locals reizen. Hij vertrekt pas wanneer er echt niemand meer bij past. En schrik niet als er dan nog wat mensen op het dak springen om mee te reizen.
Waarom het supertof is om de jeepney te pakken? Je kunt de local way of traveling ervaren en voor ons gevoel was het een stuk veiliger. De jeepney rijdt nogal langzaam, terwijl de meeste chauffeurs in minivans echt scheuren. Het is ook net wat goedkoper, wij betaalden 150,- PHP. Goed, je moet er even de tijd voor nemen en echt comfortabel zit je niet. Maar je kunt lekker rustig in de open lucht van de omgeving genieten. En dat is ook heel wat waard.
