Met haar witte stranden en hoge kliffen is El Nido een van de meest bezochte bestemmingen in de Filipijnen. In elk geval van het eiland Palawan. Elke ochtend stappen honderden mensen in houten bootjes om op snorkeltour te gaan in de omgeving. Wij hadden er al een bij Sibaltan gedaan, waar bijna geen toerist te vinden was. Goede reden voor ons om El Nido op een iets andere manier te ontdekken. En zo bedachten wij om te gaan kanoën bij El Nido.
Dat bleek een schot in de roos te zijn. We konden zelf ons eigen tempo bepalen, stopten alleen bij stranden waar het niet al te druk was en hadden een middag lang veel plezier. En dat voor omgerekend € 5,-.
Inhoudsopgave
Kanoën bij El Nido
Ontdek het Bacuit Archipel in je eigen tempo
El Nido ligt ver in het noorden op het Filipijnse eiland Palawan bij het Bacuit Archipel. En als ik veel reacties op internet mag geloven, hebben de meeste mensen er nogal een haat-liefdeverhouding mee. De een vindt het er fantastisch, want de omgeving is bizar mooi. Maar aan de andere kant: het wordt wel ondergelopen door toeristen en het centrum van El Nido is een ‘stoffige bende waar je van alles wordt aangesmeerd’.
Wij hadden het er best naar ons zin. We verbleven dan ook net iets ten noorden van het centrum bij Caalan Beach, waar we weinig van de drukte meekregen. Het was alleen niet de beste plek om vanuit te kanoën bij El Nido. Dan hadden we een behoorlijk stuk moeten kanoën voordat we het eerste strand zouden bereiken. Daarom liepen we aan het eind van de ochtend naar Corong Corong Beach, aan de zuidkant van El Nido, en huurden ter plekke een oranje kano op het strand.
Lees ook: Filipijnen budget: Dit waren onze kosten om te backpacken
Papaya Beach
Overigens was het een bewuste keuze van ons om pas wat later op de dag te gaan. De zon scheen fel, maar na drie maanden Azië konden we wel wat hebben. En zo lukte het ons om veel toeristenboten te vermijden. De meeste tours gaan namelijk ook naar Papaya Beach, het eerste strand waar wij stopten.
Vanaf Corong Corong Beach baanden we ons eerst een weg door alle boten die voor anker lagen. We zagen nog de boot waarmee wij eigenlijk de volgende ochtend zouden vertrekken richting Coron (door omstandigheden moesten we na onze kanotocht halsoverkop terug naar Nederland…). We bleven redelijk dicht langs de kustlijn peddelen, voordat we een bocht van 90 graden moesten maken om gigantische rotsen heen. De foto die je hieronder ziet? Door die spleet hebben wij gekanood.
Er stond een redelijk windje, dus de bocht door komen had wat voeten in aarde. Maar we hadden nog al onze energie. Onder ons zagen we een hele onderwaterwereld, zo helder was het water. En regelmatig sprong er een vis met kracht het water uit om daarna weer terug te plonzen.
Hoelang we erover hebben gedaan om bij Papaya Beach te komen? Ik heb geen idee, maar het viel wel mee. Eenmaal daar stopten we op het strand en snorkelden wat rond – tot we iets te veel kwalletjes zagen. Toen besloten we maar om een kokosnoot te drinken en te genieten van het uitzicht.
Lees ook: Waarom je Taytay wilt bezoeken op doorreis van Port Barton naar El Nido
Seven Commandos Beach
Na Papaya Beach was het ons plan om naar Seven Commandos Beach te kanoën, een ander strand dat vaak wordt bezocht door de snorkeltourboten. Zo ook nu. To be fair: dat snap ik ook wel. Zelfs met mijn zonnebril op was het water megablauw en helder. Ik bleef maar om mij heen kijken in de hoop iets moois in het water te zien.
Het strand zag er ook prachtig wit uit, maar toch besloten we om hier niet te stoppen. Vanaf de boot die er lag, klonk keiharde muziek. Dan denk je rustgevend te kanoën bij El Nido… Maar dat gaf niets. We hoefden ook zeker niet overal te stoppen. Dat was de vrijheid die we hadden.
De wind begon wel wat toe te nemen, en het duurde even voordat we voorbij Seven Commandos Beach waren. Weer maakten we een bocht van bijna 90 graden naar rechts, en ineens was er niemand meer.
Ipil Ipil Beach
Links van El Nido ligt een soort schiereiland. De hals van het eiland is waar El Nido gevestigd is. In feite waren we dus van het zuiden naar het noorden aan het kanoën, rondom het schiereiland. In plaats van verder, kwamen we nu weer steeds dichter bij de stad. Maar daar was niets van te merken.
In de verte zagen we af en toe een bootje. Maar verder was het stil, op het geluid van de golven en de wind na. Op ons gemakje kanoden we verder en dat ging best lekker. We hadden de wind inmiddels redelijk mee, dus voor we het wisten kwamen we bij Ipil Ipil Beach aan. In de verte zagen we nu wel een paar mensen op het strand, die met een privébootje aan het rondvaren waren. Maar verder keken we eindeloos ver de oceaan over, in alle rust.
We stapten de kano uit om wat uit te rusten. Ipil Ipil Beach is niet het mooiste strand. Alhoewel, nee. Ipil Ipil Beach is prachtig. Maar vergeleken met de andere stranden net iets minder mooi. Dat gaf niets. Het was een goede plek voor een fijne pauze.
Inmiddels was de wind nóg harder gaan aantrekken. En we wisten dat we vanaf nu een deel wind tegen zouden hebben. Bovendien zouden we op korte termijn niet meer langs een ander strand komen, dus besloten we om om te draaien en weer richting El Nido te kanoën.
Lees ook: Port Barton: hoe een slaperig vissersdorp ons vies tegenviel
Lapus Lapus Beach
Die laatste beslissing was de juiste keuze. De wind was sterker dan we hadden verwacht en onze armen… nou ja, wat minder sterk. Het leek eindeloos te duren voor we weer bij Seven Commandos Beach aankwamen. Wisten wij veel dat de wind vanaf daar nóg sterker zou worden. Met elke slag vooruit, leken we er twee achteruit te gaan.
We bleven maar kanoën en kanoën. Water bleef in mijn gezicht waaien en de kano sloeg elke keer met een klap op de golven. Ik was niet bang dat we om zouden slaan, maar vroeg me wel oprecht af of we het zouden redden om terug te kanoën. Onze armen trilden, maar we gingen door. Toen we na wat een eeuwigheid leek te duren weer ruim voorbij Papaya Beach kwamen, kwam de zwaarste bocht. Nadat we die eindelijk genomen hadden, zagen we Lapus Lapus Beach links van ons liggen. Zonder een seconde te twijfelen kanoden we rechtstreeks richting het strand.
Puffend zaten we op het strand uit te rusten. Tot we een bordje met ‘privéstrand’ zagen. En er een man naar ons toe kwam met nogal een groot geweer om zijn schouder. Ehhh…
Gelukkig liet de man ons even zitten. Als we maar binnen 10 minuten weg zouden zijn. Helemaal goed! Vermoeid stapten we weer in de kano, voor we de laatste slagen maakten richting El Nido. Toen we eenmaal weer tussen de boten terechtkwamen, viel de wind helemaal weg. Met een flinke dosis spierpijn sjokten we terug naar ons guesthouse. Hoewel het laatste stuk pittig was, hadden we het kanoën niet over willen slaan. Het was een gave manier om wat stranden in de buurt te ontdekken.
Houd hier rekening mee voordat je gaat kanoën bij El Nido
- Zoals je hebt kunnen lezen: kanoën bij El Nido kan onvoorspelbaar zijn. De wind kan ineens opsteken, waardoor het een stuk zwaarder wordt om nog verder te gaan. Ga daarom niet te ver, blijf dicht bij het strand zodat je in nood hulp in kunt schakelen en ga alleen kanoën als je genoeg vertrouwen in jezelf hebt.
- Op het water is natuurlijk geen schaduw te vinden en de zon reflecteert goed op het water. Bescherm jezelf daarom! Neem een petje mee, zet een zonnebril op, trek desnoods luchtige, lange kleding aan en neem zonnebrandcrème mee.
- Neem extra veel water mee en stop ook wat te eten in je tas.
- Niets in de kano blijft droog. Zorg er daarom voor dat je je spullen – ook je handdoek – in een dry bag stopt.
