O, het strandleven! Nu we in het binnenland van Australië aan het werk zijn, mis ik het meer dan ooit. Stiekem verlang ik terug naar de dagen die we doorbrachten op Henley Beach, in Adelaide, schuilend onder de pier voor de hitte en genietend van het verkoelende zeewater. Wat waren die dagen fijn. En de zonsondergang elke avond? Die was nog fijner.

Nog nooit eerder heb ik mij echt gerealiseerd dat ik een strandmens ben. Ik hou er niet van om urenlang te zonnen. Ook niet om tijdenlang stil te liggen en niets te doen. Zelfs het zand vind ik soms maar vervelend, vooral wanneer alle korreltjes aan je lichaam blijven plakken door de zonnebrandcrème. Maar het is de plek waar ik altijd ultieme vrijheid voel. Waar ik het dagelijks leven achter mij kan laten en kan ontspannen. Waar ik mij volledig kan buitensluiten van het geluid van schreeuwende meeuwen en gillende kinderen, en op kan gaan in een goed boek. Langs het water kan struinen om het zand door mijn tenen te voelen glijden. Een duik in het verfrissende water kan nemen wanneer ik maar wil. Zo kan ik dagenlang doorbrengen op het strand. En het verveelt geen moment.

Henley Beach

Zo fijn voelde het dus toen we op Henley Beach aankwamen. Kerst hadden we gevierd op Glenelg Beach, net als een deel van oudejaarsavond. Pas in het nieuwe jaar ontdekten we Henley Beach, en de dagen daarna gingen we niet meer weg. Henley Beach is niet het mooiste strand in Australië. Zeker niet. Het is niet het paradijs met zacht, parelwit zand. Er is geen azuurblauw water te vinden waar je doorheen kunt waden. Eigenlijk is Henley Beach gewoon heel normaal onder de stranden, geen trotse pauw, maar voor ons voelde het toch bijzonder.

Misschien beviel Henley Beach ons zo goed doordat we ruim twee maanden in het binnenland hadden gezeten, waar we omringd werden door droogte en stof. Waar water niet zo vanzelfsprekend was. Waar de enige verkoeling de verstikkende wind was die aanvoelde als lucht uit een oven. Misschien kwam het doordat we al een paar maanden geen strand meer hadden gezien, en we snakten naar een plek om te ontspannen. Ik weet het niet. Ik weet wel dat het ons goed genoeg beviel om er een paar keer naartoe te gaan. Net als genoeg andere mensen ernaartoe gingen.

Zonsondergang in Henley Beach

Eigenlijk heeft Henley Beach alles. Je kunt er zwemmen – wat niet altijd zo vanzelfsprekend is in Australië – en er zijn wat leuke cafeetjes en ijssalons te vinden. Deze liggen allemaal aan een gezellig plein waar lichtbollen de terrassen versieren en water uit de tegels sproeit. Kinderen vinden het heerlijk. En vaak genoeg is er een fantastische zonsondergang te bewonderen op Henley Beach, want de zon gaat onder aan precies de goede kant. En zo verdwijnt hij elke avond in de zee, als een felrode bol en de lucht in een oranje gloed achterlatend.

Wanneer de nacht langzaam over het strand heen valt, vinden de mensen rust. Ze komen hier om stoom af te blazen. Te ontspannen na een lange werkdag. En gelijk hebben ze. Henley Beach is er perfect voor. Hoe fijn is het als je de drukte en de hitte van de stad achter je kunt laten en verkoeling kan vinden aan de kust? Als de zon eenmaal weg is, komen de mensen het water uit, lopen het strand af en zoeken een plekje bij een van de cafés. De zon mag dan al onder zijn gegaan, de avond zelf is nog heel erg jong.