Reisdagboek #5: Van Adelaide naar de volgende baan

Travel Diary Second Valley

Mijn laatste reisdagboekje is alweer van november. En het is niet dat er niets gebeurd is in de tussentijd. Toch hield ik mij even niet bezig met reisdagboekjes, maar was ik gewoon bezig met de tijd. Met het dagelijks leven in Australië, vooral in Adelaide. Met het regelen van van alles en nog wat, en het maken van nieuwe plannen. Gelukkig stapten we een kleine twee weken geleden weer ons busje in.

In mijn blog ‘Vier maanden aan het reizen’ vertelde ik al dat ik soms het reisgevoel een beetje mis in Australië. Als je gewoon boodschappen doet bij de Aldi, je steeds weer aan de telefoon hangt met het postkantoor omdat je pakketje nog steeds niet bezorgd is, als je je zorgverzekering opnieuw moet regelen omdat ze al je gegevens kwijt zijn geraakt, als je moet tanken, koken en afwassen en je bankzaken moet regelen, dan is het misschien niet zo vreemd dat je je even niet veel bezighoudt met reisdagboekjes. Echt spannend zullen ze dan niet worden. Maar toen we uit Adelaide vertrokken, konden we eindelijk weer even van Australië proeven. Van het reizen. Van het land. Want hoewel we niet lang aan het reizen waren, hebben we wel héél véél gezien.

Koala’s spotten

Een kleine week de tijd hadden we om van Adelaide naar Griffith te komen, de plek waar we op dit moment zouden moeten werken, maar waar we nog niet helemaal aan het werk zijn. Het was best een spontane beslissing om deze kant op te gaan. En we hadden nog best veel op ons lijstje staan wat we wilden zien in South Australia. Dus met een beetje haast stapten we in ons busje om weer te gaan roadtrippen. Fijn! Onze eerste bestemming: de Barossa Valley. Maar niet voordat we een stop hadden gemaakt bij Cleland National Park om een wilde koala te spotten. We kwamen, zagen en overwonnen. Al na vijftig meter. Hoera, een koala in de boom! Achteraf was het de enige koala die we zouden zien, maar dat maakt helemaal niets uit. Weer iets van de bucketlist.
Travel Diary Koala Cleland Park

De Barossa Valley

We reden verder door de heuvels van Adelaide Hills, sliepen vlak bij Tanunda en begonnen de volgende ochtend onze route door de Barossa Valley. Wauw, wat een prachtig landschap vol met ronde heuvels, graanlandschappen, oude hekjes en knoesten van bomen; paarden, koeien, schapen, schattige dorpjes én… wijnvelden. Want daar draait het leven vooral om in de Barossa Valley. Om de wijn. En zodoende zijn er honderden wine cellars waar je naartoe kunt gaan. Wij proefden wijn. We proefden kaas. We namen het alle twee mee. We reden met ons busje afgelegen weggetjes in, naar uitzichtpunten, dorpjes en tussen de wijnvelden en palmbomen door. We bezochten Hahndorf, klein Duitsland in Australië, compleet met bier und bockworst, maar dat was niet zo aan ons besteed. Daarvoor zijn we niet naar de andere kant van de wereld gevlogen.

Na twee dagen rond te hebben gereden door de valleien wilden we de oceaan nog zien in het zuiden voordat we weer naar het binnenland zouden trekken. De route richting McLaren Vale en daarna Currency Creek was nog veel mooier dan de route door de Barossa Valley was. Ruigere rotsen, krommere bomen, woestere landschappen. Ik keek mijn ogen uit. Bij Currency Creek gebeurde er iets wat we tot dan toe nog niet mee hadden gemaakt: er stonden backpackers op de gratis campingspot en het was er zowaar druk. We hadden een gezellige avond. Die ochtend gebeurde er iets wat we ook nog niet mee hadden gemaakt: we werden voor ons doen ongelooflijk laat wakker en de camping was leeg. Tijd om snel weer te gaan rijden.
Travel Diary Barossa Valley South Australia
Travel Diary Barossa Valley Wine
Travel Diary Barossa Valley
Travel Diary Barossa Valley Wine Cellar

Terug naar de kust

We reden door naar Victor Harbor en zagen na een paar dagen de oceaan weer. Hoe mooi de Barossa Valley ook was, de oceaan en de kust hebben mijn hart gestolen. Wat was ik blij om ze weer te zien. En wat ben ik blij dat we straks maandenlang langs de kust zullen reizen. In Victor Harbor namen we lopend de brug naar Granite Island, een prachtig, ruig eiland met gigantische rotsen dat je in een klein uurtje rond kunt lopen. Wauw! Wat een fantastisch eiland en wat zijn de rotsen indrukwekkend. Elke keer weer bleef ik stilstaan om foto’s te maken. Zo werd dat uurtje al snel iets langer.
Travel Diary Granite Island Victor Harbor
Travel Diary Granite Island Victor Harbor Birds
Na ook nog een tijdje in Victor Harbor te hebben rondgezworven, gingen we op zoek naar een kampeerplek. We proberen zoveel mogelijk op gratis plekken te overnachten en tot nu toe is dat bijna altijd wel gelukt, maar nu was er nergens in de omgeving iets te vinden. Dan maar kamperen aan het strand. En allemachtig, wat een goede keuze was dat. We hebben nog niet eerder op zo’n waanzinnig mooie kampeerplek gestaan met uitzicht over de zee en enorme kliffen. We keken elkaar aan en waren het met elkaar eens: dit was waar we op hoopten tijdens onze reis door Australië, om dit soort plekken te vinden.
Travel Diary Camping South Australia

Door de mist

Ik keek uit naar de zonsondergang. Hoopte op tijd wakker te zijn voor de zonsopkomst. Maar de lucht trok dicht en het begon te gieten. Uiteraard. We werden dus iets minder romantisch wakker de volgende ochtend en ik baalde een beetje. Onze laatste dag aan de kust en dan was het dit weer. We reden vroeg weg want de zee was ineens toch een stuk dichterbij gekomen en de regen had de weg omhoog ’s nachts flink wat glibberiger gemaakt. Maar we reden veilig weg. Zo de mist in. Mist. Dat hadden we nog niet meegemaakt in Australië. Hoe hoger we in de heuvels kwamen, hoe minder we zagen. Tot we echt niets meer zagen. You’ve got to be kidding me. In Port Willunga werd de mist ingeruild voor vooral grauwe lucht en regen. Zo zag de kust er ineens heel anders uit.
Travel Diary Port Willunga bad weather
Fijn dat Google besloot dat het een paar uur later op zou klaren. De regen zaten we daarom maar uit in de McDonalds. Om half negen ’s ochtends. Wat in mijn gedachten een prachtig, romantisch ontbijt op het strand had moeten worden met een rozegekleurde zonsopkomst, werd een boterham op een parkeerterrein in de stromende regen en daarna een natte date in een fastfoodketen. Tja. Zo kunnen plannen nog eens veranderen. Maar aan de eind van de ochtend werd het droog. En toen we doorreden naar Second Valley, lieten we zelfs de bewolking achter ons en werd de lucht weer strakblauw en zonnig. We ontbeten dan niet aan het strand, maar lunchen konden we er wel. Met net zulke waanzinnige kliffen en rotsen om ons heen als bij de kampeerplek.
Travel Diary Second Valley

Weer aan het werk

We moesten afscheid nemen van de oceaan. Afscheid nemen van het milde weer en de prachtige omgeving. Want in twee dagen tijd hadden we nog ruim 800 kilometer te rijden naar Griffith, in het binnenland van New South Wales. Moe kwamen we aan in het stadje. Moe omdat we voor het mooie veel te snel gereisd hadden de afgelopen week. Moe omdat het niet fijn is 800 kilometer te móéten rijden in twee dagen. Maar we moesten wel, want Daan moest de volgende dag al beginnen bij onze nieuwe baan. Ik had nog wel een week vrij, en we hadden nog geprobeerd of hij ook op dezelfde datum kon beginnen zodat we rustiger konden reizen, maar nee, de data stonden vast. We moesten er per se op de dagen zijn die ze ons toe hadden gemaild… om op Daan zijn eerste dag doodleuk te horen te krijgen dat het werk vertraagd is. Niet met een dag. Niet met een week. Maar met een maand. Serieus? Ja, serieus.

Boos waren we. Teleurgesteld. Hadden we daarvoor zo gehaast? Waren we daarvoor 500 kilometer landinwaarts gereden? Hadden ze dat echt niet eerder kunnen laten weten zodat we onze plannen daarop aan hadden kunnen passen? Moesten we nu echt een maand wachten op werk in een plek waar niets te doen is en waar het klimaat ook niet bepaald aantrekkelijk is, met zo’n 44 graden af en toe? We begonnen alweer plannen te maken om richting Melbourne te gaan. Maar na een beetje moeilijk doen en het laten merken van het feit dat we het niet bepaald netjes vonden, is Daan nu toch alvast aan het werk op een andere afdeling. Gelukkig. Nu ik nog.
Travel Diary

Leef ook als digital nomad!

Wil je alle vrijheid hebben om te werken en te leven waar jij dat wil? Download dan mijn gratis e-book en leer in 6 stappen hoe je begint met locatie-onafhankelijk werken.

Cover gratis e-book locatie-onafhankelijk werken

Laat je verder inspireren

2 thoughts on “Reisdagboek #5: Van Adelaide naar de volgende baan”

  1. Ah, die foto’s <3 Ik mis Australië zo! Wat rot dat jullie die 800km zo gehaast moesten rijden en jij nu nog niet aan het werk bent… Hopelijk komt daar snel verandering in!

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Mijn naam is Danique en reizen is wat ik het allerliefste doe! Daarom heb ik er ook voor gekozen om locatie-onafhankelijk te ondernemen. Ik help jou ook om meer vrijheid en avontuur in je leven te creëren.

OVER DANIQUE

Volg mijn cursus

Leer in de online cursus ‘Werk locatie-onafhankelijk en voel je vrij!‘ hoe je overal ter wereld je geld kunt verdienen en een lifestyle als digital nomad creëert. Een praktische cursus voor iedereen die locatie-onafhankelijk wilt werken. Nu voor slechts € 197,-! (excl. btw)

Bestel mijn boek

‘Superspannend verhaal voor avontuurlijke meiden!’ – MeidenMagazine

Laatste blogposts

Scroll to Top

Ben jij er klaar voor om te werken als digital nomad?

Doe dan mee aan de online cursus 'Leer locatie-onafhankelijk werken'. Reis meer, geniet meer en voel je vrij! Nu voor de pilotprijs van slechts € 79,- (excl. btw).